حیوان ناطق

دانشنامه عمومی

حیوان ناطق ( انگلیسی: rational animal ) ، در اصطلاح فلاسفه، انسان، حیوان ناطق است. که حیوان، جنس او و ناطق، فصل اوست.
انسانیت انسان به حیوان بودن او یا به میرا بودن او یا به چیز دیگری از این قبیل نیست بلکه به این است که در عین حیوان بودن، ناطق است. [ ۱]
در تعریف ارسطویی «انسان حیوان ناطق است» مباحث مربوط به تعریف ارسطویی به طورِ کلی در دو جهت اصلی بسط داده می شود: نخست، پرسش از انسان، ولی به اعتبارِ آنکه درحقیقت مضمون و محتوای پرسش از وجود است. دوم، مسئلهٔ زبان. [ ۲]
هر یک از جنس و فصل جزء حد نوع و داخل در تعریف نوعند. پس تقدم جنس و فصل بر ماهیت نوع، فقط در نظر عقل و مرحله تصور است. [ ۳]
وقتی کسی بخواهد «انسان» را تعریف کند، باید «باطن» و «ظاهر» او را در تعریفش رعایت کند. تعریف مقبول متداول «انسان حیوان ناطق است» زیرا «حیوان» ظاهر انسان را نماد می کند، در حالی که «ناطق» نماد باطن او است، اولی بر جسم و دومی بر روح او که مدبرِ بر جسم است گفته می شود. اگر از انسان روحش را دور کنند او دیگر «انسان» نیست؛ هیکلی صرف است که به انسان شباهت دارد، چیزی است مانند سنگ یا تکه ای چوب. چنین هیکلی جز به معنای استعاری شایسته نام «انسان» نیست. [ ۴]
عکس حیوان ناطق
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس