خاطل

لغت نامه دهخدا

خاطل. [ طِ ] ( ع ص ) باطل. ( اقرب الموارد ) ( تاج العروس ). کلام بی ربط. بیهوده. فاسد و بی معنی. رجوع به خطل شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس