خامنه ای سید علی

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] حضرت آیت الله سید علی خامنه ای، فرزند حاج سید جواد حسینی خامنه ای، در روز 24 تیرماه 1318 برابر با 28 صفر 1358ق، در مشهد مقدس چشم به دنیا گشود. ایشان دومین پسر خانواده هستند. زندگی سید جواد خامنه ای مانند بیشتر روحانیون و مدرسان علوم دینی، بسیار ساده بود. همسر و فرزندانش نیز معنای عمیق قناعت و ساده زیستی را از او یاد گرفته بودند و با آن خو داشتند.
رهبر بزرگوار در ضمن بیان نخستین خاطره های زندگی خود از وضع و حال زندگی خانواده شان چنین می گویند:
«پدرم روحانی معروفی بود، امّا خیلی پارسا و گوشه گیر... زندگی ما به سختی می گذشت. من یادم هست شب هایی اتفاق می افتادکه در منزل ما شام نبود! مادرم با زحمت برای ما شام تهیه می کرد و... آن شام هم نان و کشمش بود».
امّا خانه ای را که خانواده سید جواد در آن زندگی می کردند، رهبر انقلاب چنین توصیف می کنند:
«منزل پدری من که در آن متولد شده ام تا چهار پنج سالگی من یک خانه 60 الی 70 متری در محله فقیرنشین مشهد بود که فقط یک اتاق داشت و یک زیرزمین تاریک و خفه ای! هنگامی که برای پدرم میهمان می آمد (و معمولاً پدر بنا بر اینکه روحانی و محل مراجعه مردم بود، میهمان داشت) همه ما باید به زیرزمین می رفتیم تا مهمان برود. بعد عده ای که به پدر ارادتی داشتند، زمین کوچکی را کنار این منزل خریده به آن اضافه کردند و ما دارای سه اتاق شدیم».
رهبر انقلاب از دوران کودکی در خانواده ای فقیر، امّا روحانی و روحانی پرور و پاک و صمیمی، این گونه پرورش یافت و از چهار سالگی به همراه برادر بزرگش، سید محمد به مکتب سپرده شد تا الفبا و قرآن را یاد بگیرند. سپس دو برادر دوران تحصیل ابتدایی را در مدرسه تازه تأسیس اسلامی «دارالتعلیم دیانتی» گذراندند.

دانشنامه آزاد فارسی

خامنه ای، سید علی (مشهد ۱۳۱۸ش)
خامنه ای، سید علی
رئیس جمهور اسبق و رهبر جمهوری اسلامی ایران. فرزند حجت الاسلام سید جواد حسینی خامنه ای و دومین پسر خانواده است و از ۴سالگی همراه برادر بزرگش، سید محمد، به مکتب رفت. سپس، این دو را در مدرسۀ تازه تأسیس اسلامی به نام دارالتعلیم دیانتی ثبت نام کردند. در دورۀ دبیرستان به خواندن جامع المقدمات و ادبیات فارسی اهتمام ورزید و سپس به تشویق پدر، در مدرسۀ سلیمان خان و نَوّاب مشهد به خواندن مقدمات ادبیات عرب و علوم حوزوی مشغول شد. پس از آن که جامع المقدمات را به پایان برد، سیوطی، مُغنی، معالم الاصول، شرایع الاسلام و شرح لمعه را نزد پدر و میرزا مدرس یزدی، و رسائل و مکاسب را نزد شیخ هاشم قزوینی، و منطق و فلسفه و شرح منظومه را نیز نزد اساتید فن فراگرفت. از ۱۸سالگی در مشهد، درس خارج فقه و اصول را نزد آیت الله میلانی آغاز کرد و در ۱۳۳۶ش، به نجف اشرف رفت. از ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۳ش، در حوزۀ علمیۀ قم مشغول تحصیل شد. در این دوره از استادان مبرزی همچون آیت الله بروجردی، امام خمینی (ره)، آیت الله مرتضی حائری یزدی و علامه طباطبایی بهره ها برد. در ۱۳۴۳، به دلیل مشکلات و بیماری پدر مجدداً به مشهد بازگشت و به تدریس و تحصیل و تحقیق و فعالیت پرداخت. به دلیل علاقه به ادبیات ایران و جهان مطالعات خود را در ا ین زمینه ها گسترده تر کرد و در این عرصه تبحر یافت و با شاعران و ادیبان نام آوری حشر و نشر داشت و خود نیز شعر می سرود. آغاز مبارزات و گرایش های سیاسی و مذهبی ایشان را باید از دوران فعالیت مبارزاتی جمعیت فدائیان اسلام و حوادث نهضت ملّی نفت و مبارزات آیت الله کاشانی دانست. امّا از ۱۳۴۱، که نهضت امام خمینی (ره) آغاز شد، ایشان نیز یکی از مبارزان پی گیر این عرصه شد و در ۱۲ خرداد ۱۳۴۲، در همین ارتباط دستگیر و ممنوع المنبر شد. پس از حادثۀ ۱۵ خرداد نیز مجدداً دستگیر و روانه زندان شد. در بهمن ماه همان سال مجدداً بازداشت و دو ماه در حبس انفرادی بود. پس از آزادی، راهی تهران شد و به فعالیت سیاسی و مذهبی پرداخت. در طی سال های ۱۳۴۶، ۱۳۴۹، و ۱۳۵۰ چندبار دستگیر و زندانی شد. آیت الله خامنه ای روحانی خوش فکر و مبارزی بود که به دلیل قدرت خطابه و بیان جَذّاب کلاس های پررونقی در زمینۀ تفسیر و علوم اسلامی برگزار و در ضمن آن از رژیم پهلوی نیز انتقاد می کرد و به افشاگری و عملکردهای نادرست آن می پرداخت. در دی ماه ۱۳۵۳ در مشهد دستگیر شد و تا پاییز ۱۳۵۴ در زندان کمیته مشترک شهربانی و ساواک به سر برد. آخرین بار در اواخر ۱۳۵۶ بازداشت و برای سه سال به ایرانشهر، در بلوچستان، تبعید شد، اما در اواسط ۱۳۵۷ به دلیل اوج گیری انقلاب اسلامی، به مشهد بازگشت و در بحبوحۀ انقلاب اسلامی به فعالیت پرداخت. آیت الله سید علی خامنه ای از نخستین اعضای شورای انقلاب اسلامی بود و پس از پیروزی انقلاب، همراه شهید بهشتی، هاشمی رفسنجانی، موسوی اردبیلی و دکتر باهنر حزب جمهوری اسلامی را در اسفندماه ۱۳۵۷ بنیان گذاشت. از آن پس مشاغل و مسئولیت های متعددی برعهده گرفت ازجمله: معاونت وزارت دفاع، سرپرستی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، امامت جمعه تهران، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، نماینده امام خمینی (ره) در شورای عالی دفاع و فعالیت در جبهه های جنگ. آیت الله خامنه ای پس از ترور دکتر باهنر و محمدعلی رجایی، در شهریور ۱۳۶۰، به عنوان نخستین روحانی، به ریاست جمهوری ایران برگزیده شد و دو دوره تا ۱۳۶۸ در این مقام باقی ماند. قبل از این واقعه، در روز ۶ تیرماه ۱۳۶۰، در مسجد ابوذر تهران مورد سوءقصد اعضای مجاهدین خلق قرار گرفت، و صدماتی به ایشان وارد آمد. پس از رحلت بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، امام خمینی (ره)، مجلس خبرگان رهبری آیت الله سید علی خامنه ای را به رهبری جمهوری اسلامی ایران برگزید. ایشان مکرراً اعلام کرده اند که مشی ایشان در رهبری همان خط مشی امام خمینی (ره) است. از آثار اوست: پیشوای صادق (ع)؛ آثار اجتماعی توحید؛ چهار کتاب اصلی علم رجال؛ طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن؛ درس اخلاق؛ گزارشی از سابقۀ تاریخی حوزۀ علمیه مشهد؛ از ژرفای نماز؛ مجموعۀ حدیث ولایت، مشتمل بر سخنرانی ها و سخنان ایشان؛ اَجْوَبةُالاستفتائات؛ صلح امام حسن پرشکوه ترین نرمش تاریخ (ترجمه)؛ آینده در قلمرو اسلام؛ اثر سید قطب (ترجمه)؛ مسلمانان در نهضت آزادی هندوستان (ترجمه و تألیف).

پیشنهاد کاربران

حضرت آیت الله خامنه ای رهبر جهان اسلام و ایران، همشهری و نور چشم و قلب ما تورکهاست. الله قضو قه ده رینده ن حیفظ ائله سین.
رهبران شیعه در طول تاریخ از آقا رسول الله تا الان. رهبر اسلام، رهبر بزرگ عز اسلام، رهبر معظم انقلاب، و. . . . .
پیشه ها : ولی امر مسلمین جهان، مرجع شیعه، امام جمعه تهران، فرمانده کل نیرو های مسلح، رییس دائرة المعارف اسلامی و رهبر جمهوری اسلامی ایران

بپرس