خاندان احمدی

[ویکی فقه] یکی از خانواده های که توانست هم در صحنه سیاست و هم در عرصه ادبیات ایران زمین، خوش بدرخشد و نام خویش را بلند آوازه نماید، خانواده احمدی می باشد. هر چند زادگاه ناموران این خانواده روستایی دور افتاده در خراسان بود؛ ولی ذوق و طبع سالم به مدد آن ها آمده، توانستند موفقیت و شهرت زیادی کسب نمایند. در ادامه به معرفی دو تن از چهرگان این خانواده پرداخته خواهد شد.
محمدحسین احمدی، در سال ۱۲۹۸ش در بشرویه خراسان زاده شد. وی برادر کوچکتر بدیع الزمان فروزانفر، (نویسنده، استاد دانشگاه، محقق، مصحح، مترجم و شاعر معاصر) می باشد. پدرش آقا شیخ علی احمدی و پدربزرگش، آخوند ملا محمدحسن قاضی، هر دو از شعرا و فقهای عصر خود بوده اند. وی پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در موطن خویش و ادامه تحصیلات در دانشکده حقوق تهران، جهت خدمت وارد وزارت دارائی شد.
← شغل های مهم
متولد سال ۱۲۸۲ش، نویسنده، استاد دانشگاه، محقق، مصحح، مترجم و شاعر معاصر است که در روستای بشریه از توابع طبس خراسان در خانواده ای اهل علم به دنیا آمد. نسب وی به ملا احمد تونی، از علمای عصر شاه عباس، می رسید. محمدحسن مقدمات علوم قدیمه را در زادگاه خود آموخت و در ۱۳۳۸ق به مشهد رفت و محضر ادیب نیشابوری را درک کرد و ادب و منطق را نزد او خواند و مدتی نزد میرزا حسین سبزواری تلمذ کرد و اصول و بعضی از مباحث فقه را از حاج شیخ مرتضی آشتیانی فراگرفت.
← تحصیل فقه و اصل
۱. ↑ عاقلی، باقر، شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران، تهران، نشر گفتار با همکاری نشر علم، چ ۱، ۱۳۸۰، ج۱، ص۵۹.۲. ↑ فروزانفر، بدیع الزمان، ایرانشناسی بدیع الزمان فروزانفر، راهنمای کتاب، س ۱۳، شماره ۳و۴ (خرداد- تیر ۱۳۴۹)، ص۲۶۲-۲۶۳.۳. ↑ سالنامه کشور ایران، س ۲۴ (سال ۱۳۴۸ش)، ص۶۵۸.۴. ↑ اطلاعات سال، س ۱۱ (۱۳۴۹ش)، ص۴۲.۵. ↑ رجال عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک امیرعباس هویدا، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، چاپ اول، ۱۳۸۲، ج۲، ص۱۳۸، سند شماره ۸۱۸۹/۲۰ه۲.۶. ↑ هروی، مهدی و سمیعی، احمد، ۲۲ نخست وزیر در ۳۷ سال، تهران، نشر توکل، چاپ اول، ۱۳۸۴، ص۴۸۷.۷. ↑ فردوست، حسین، ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، تهران، اطلاعات، چاپ ششم، ۱۳۷۳، ج۲، ص۳۹۱.۸. ↑ رجال عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک امیرعباس هویدا، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، چاپ اول، ۱۳۸۲، ج۲، ص۱۴۰، سند شماره ۲۵۵۴۳/۲۰ه۵.۹. ↑ کابینه حسنعلی منصور به روایت اسناد، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطللاعات، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۴، ج۳، ص۴۳۴، سند شماره ۳۴/۳۵۲۶.۱۰. ↑ کابینه حسنعلی منصور به روایت اسناد، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطللاعات، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۴، ج۳، ص۴۳۴، سند شماره ۳۴/۳۵۲۶.۱۱. ↑ فرهنگ ناموران معاصر ایران، زیر نظر شورای عالی فرهنگ ناموران معاصر ایران، تهران، نشر سوره مهر، چاپ اول، ۱۳۸۴، ج۲، ص۲۱۳.۱۲. ↑ سالنامه کشور ایران، س ۲۲ (سال ۱۳۴۶ش)، ص۶۰۱.۱۳. ↑ رئیس جدید منطقه ۳۵۴ دال، شیرنامه، شماره ۵۹ (اردیبهشت ۱۳۵۳)، ص۲۳-۳۳.۱۴. ↑ احمدی، محمدحسین، تاریخ تطور سیستم مالیاتی در دوارن شاهنشاهی ایران، تهران، موسسه عالی حسابداری، ۱۳۵۰ش، سرآغاز.۱۵. ↑ مهدوی دامغانی، احمد، استاد بی نظیری که هنوز دانشگاه طهران... ، کلک، ص۲۶۱، شماره ۷۳-۷۵ ( فروردین-خرداد ۱۳۷۵).۱۶. ↑ اتحاد، هوشنگ، پژوهشگرن معاصر ایران، تهران، فرهنگ معاصر، ۱۳۷۸، ص۳۱۴.۱۷. ↑ اتحاد، هوشنگ، پژوهشگرن معاصر ایران، تهران، فرهنگ معاصر، ۱۳۷۸، ص۲۴۸.۱۸. ↑ زندگی نامه و خدمات علمی و فرهنگی استاد بدیع الزمان فروزانفر، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، تهران، ۱۳۸۶، ص۱۸۵.۱۹. ↑ یاسمی، رشید، ادبیات معاصر، انتشارات ابن سینا، بی تا، چاپ دوم، ۱۳۵۲، ص۲۷.۲۰. ↑ یاسمی، رشید، ادبیات معاصر، انتشارات ابن سینا، بی تا، چاپ دوم، ۱۳۵۲، ص۲۸.۲۱. ↑ بامداد، مهدی، شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲و ۱۳و ۱۴ هجری، تهران، کتابفروشی زوار، چاپ دوم، ۱۳۵۷، ج۵، ص۳۶.۲۲. ↑ فروزانفر، بدیع الزمان، زندگینامه فروزانفر به قلم خودش، تماشا، س ۷، ش ۳۱۲، ص۹۹.۲۳. ↑ اتحاد، هوشنگ، پژوهشگرن معاصر ایران، تهران، فرهنگ معاصر، ۱۳۷۸، ص۲۵۴.۲۴. ↑ شیمل، آنه ماری، تاثیر مولوی در ادبیات غربی و شرقی، معارف اسلامی، س ۱، ش ۳، ص۳۶.۲۵. ↑ بامداد، مهدی، شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲و ۱۳و ۱۴ هجری، تهران، کتابفروشی زوار، چاپ دوم، ۱۳۵۷، ج۵، ص۳۷.۲۶. ↑ برقعی، سید محمد باقر، سخنوارن نامی معاصر ایران، نشر خرم، قم، چاپ اول، ج۱، ص۵۱۲-۵۱۳
منبع
...