خاندان حسینی قزوینی

[ویکی فقه] حسینی قزوینی، خاندانی شیعی مشهور به علم و فقاهت، از فرزندان محمد فَصیح بن میراولیاء در سده های یازدهم تا سیزدهم است.درباره محمد فصیح همین قدر می دانیم که اصالتاً تبریزی بوده و به قزوین کوچ کرده است و اعقابش در قزوین مانده اند.برخی از مشاهیر این خاندان در ذیل ذکر می شود.
میرمحمد معصوم، فرزند محمد فصیح، فقیه و متکلم امامی، سرسلسله این خاندان است.وی در ۱۰۰۷ در تبریز به دنیا آمد.ریاضیات را در قزوین نزد محمدباقر یزدی آموخت و فلسفه و کلام را از میرزا رفیع نائینی فراگرفت و از وی اجازه روایت اخذ کرد.
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعة: الروضة النضرة فی علماء الماة الحادیة عشرة، ج۱، ص۵۷۳، بیروت ۱۴۱۱/۱۹۹۰.
سید محمدابراهیم (میر ابراهیما/ ابراهیم)، فرزند میرمحمدمعصوم، فقیه ، حکیم و متکلم است.وی در ۱۰۵۷ در قزوین به دنیا آمد.نزد پدر خود علم آموخت، سپس به اصفهان رفت و نزد استادان بزرگی چون محمدباقر مجلسی ، آقا جمال خوانساری ، جعفربن عبداللّه کَمَره ای (قاضی و شیخ الاسلام اصفهان) درس خواند و از دو استاد اول، اجازه روایت گرفت.سپس به قزوین بازگشت و به تدریس ، افتا و تصدی امور دینی پرداخت.علاوه بر فرزندش محمدمهدی، شیخ عبدالنبی قزوینی (صاحب تتمیم امل الامل) و قطب الدین محمد ذهبی شیرازی نزد او درس خوانده بودند و از او روایت می کردند.
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۲۱، ص۱۷۸، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
سیدحسین،
فیض قدسی: زندگینامه علامه محمدباقر مجلسی (۱۰۳۷ـ ۱۱۱۰ه ق)، ترجمه جعفر نبوی، تهران ۱۳۷۴ش.
...