خانه تکانی

غبارروبی، و شست وشوی در و دیوار و اسبابِ خانه، به هنگام پیشواز بهار و نوروز. از دیرباز رسم ایرانیان این بود که سالی یک بار، اسباب کهنۀ خود را نو کنند، در و دیوار و صحن و سرا را بروبند و بشویند و اگر شد، زدگی های دیوارها را بپوشانند و رنگی تازه بر آن زنند. شستن، یا دست کم تکاندن فرش های منزل، جزء جدایی ناپذیر خانه تکانی است. این رسم، به روایت سفرنامه نویسان، از دورۀ قاجار همه گیر شد و پیش از آن تنها در دربار رایج بود؛ چنان که شاه و درباریان از چند روز مانده به عید تا شب چهارشنبه سوری و پایان کار خانه تکانی، به یکی از خانه های ییلاقی شان می رفتند. خانه تکانی نزد ایرانیان، نماد راندنِ ارواح خبیثه از محیط زندگی بوده است.