خانه روب

لغت نامه دهخدا

خانه روب. [ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب مرخم )روبنده و پاک کننده خانه. تمیزکننده خانه. || خانه برانداز. خانه کن. مبذر. متلف :
زن بچشم تو گرچه خوب شود
زشت باشد چو خانه روب شود.
اوحدی.
|| غارتگر که همه چیز را برد :
در آویختش قائد خانه روب
زدش بر کف پای بسیار چوب.
نزاری قهستانی ( دستورنامه ).
|| ( اِ مرکب ) جارو ( باصطلاح شمیرانیها ).

فرهنگ فارسی

روبنده و پاک کننده خانه تمیز کننده خانه .

فرهنگ عمید

پاک کننده و تمیزکنندۀ خانه.

پیشنهاد کاربران

بپرس