خدمت دوست

لغت نامه دهخدا

خدمت دوست. [ خ ِ م َ ت ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پرستاری و تعهد و عملی که دوستی انجام دهد از سر اخلاص و بندگی :
کیست آنکو ندهد دل بچنین خدمت دوست
کیست آنکو نکشد، بار چنین خدمتگر.
فرخی.
|| حضور دوست. مجلس دوست. جناب دوست.
خدمت دوست. [ خ ِ م َ ] ( ص مرکب )دوستدار خدمت. آنکه علاقه مند بخدمت است :
دختر مهربان خدمت دوست
زشت باشد که گویمش نه نکوست.
نظامی.

فرهنگ فارسی

دوستدار خدمت آنکه علاقمند بخدمت است

پیشنهاد کاربران

بپرس