خسا

لغت نامه دهخدا

خسا. [ خ َ ] ( ع ص ) طاق. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). مقابل جفت.منه ، «خسا» او «زکا» یعنی طاق یا جفت. ج ، اَخاسی.

فرهنگ فارسی

دور شدن و رفتن سگ یا خیره شدن چشم

گویش مازنی

/Khesaa/ انسان یا حیوان پرخواب - ورزایی که هنگام شخم زدن تمارض کرده و دراز کشد

دانشنامه عمومی

خسا ( به اسپانیایی: Josa ) یک شهرستان در اسپانیا است که در تروئل واقع شده است. [ ۱]
خسا ۲۸ کیلومترمربع مساحت و ۳۰ نفر جمعیت دارد.
عکس خسا
wiki: خسا
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس