خشبیه
لغت نامه دهخدا
خشبیه. [ خ َ ش َ بی ی َ ] ( اِخ ) قومی است از جهمیه. ( منتهی الارب ). ظاهراً این همان خشبیه است که فرقه ای از زیدیه می باشند که به کمک مختاربن ابی عبید ثقفی برخاستند و صاحب منتهی الارب آنها را به جهمیه نسبت داده است. در فرهنگ ناظم الاطباء آمده است. «قومی از تازیان ». رجوع به خشبیه سرخابیه شود.
خشبیه. [ خ َ ش َ بی ی َ ] ( اِخ ) نام کوهی است در نزدیکی مصیصه در مرز. ( از معجم البلدان یاقوت ).
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] خَشَبیّه، گروهی که قائل به امامت محمد بن حَنَفیّه بودند.
در منابع مختلف، خشبیه از فرقه های شیعه به شمار آمده اند.
اقوال مختلف در اطلاق نام خشبیه
دربارۀ گروهی که این نام بر آنان اطلاق شده، نظریات مختلفی ذکر گردیده است. منصور بن معتمر ، از علمای برجستۀ قرن دوم، خشبیه را عنوانی برای دوستداران امام علی بن ابی طالب علیه السلام دانسته است. برخی خشبیه را عنوانی دیگر برای فرقه ای از زیدیه ، به نام سُرخابیه (پیروان سُرخاب طبری) شمرده اند. در روایتی نیز، خشبیه گروهی از جَهمیه خوانده شده اند. گاه نیز خشبیه را عنوانی برای یاران ابراهیم بن مالک اشتر ، از سرداران مختاربن ابی عُبَیْد ثقفی ، ذکر کرده اند که در جنگ با عبیداللّه بن زیاد شرکت داشتند، اما براساس بیش تر منابع، خشبیه از اهالی کوفه و یاران مختار و قائل به امامت محمد بن حنفیه بودند.
دلیل نام گذاری این فرقه به خشبیه
در مورد دلیل نام گذاری این فرقه به خشبیه هم نظریات متفاوتی وجود دارد.برخی نام خشبیه را برگرفته از کرسی چوبی ای دانسته اند که منتسب به حضرت علی علیه السلام بوده است و یاران مختار به دلیل تقدس ، آن را با خود حمل می کردند. پاره ای نیز گفته اند چون بیش تر اسلحه یاران مختار یا ابراهیم بن مالک از چوب (خَشَب) بود، خشبیه نامیده شده اند. همچنین، گفته شده است که بعضی از دوستداران زید بن علی چوب دار او را حفظ کردند، یا آن که چون زیدیان هنگام جنگ با چوب می جنگیدند، به خشبیه معروف شدند.
نام گذاری خشبیه بخاطر نحوه جنگیدن
...
در منابع مختلف، خشبیه از فرقه های شیعه به شمار آمده اند.
اقوال مختلف در اطلاق نام خشبیه
دربارۀ گروهی که این نام بر آنان اطلاق شده، نظریات مختلفی ذکر گردیده است. منصور بن معتمر ، از علمای برجستۀ قرن دوم، خشبیه را عنوانی برای دوستداران امام علی بن ابی طالب علیه السلام دانسته است. برخی خشبیه را عنوانی دیگر برای فرقه ای از زیدیه ، به نام سُرخابیه (پیروان سُرخاب طبری) شمرده اند. در روایتی نیز، خشبیه گروهی از جَهمیه خوانده شده اند. گاه نیز خشبیه را عنوانی برای یاران ابراهیم بن مالک اشتر ، از سرداران مختاربن ابی عُبَیْد ثقفی ، ذکر کرده اند که در جنگ با عبیداللّه بن زیاد شرکت داشتند، اما براساس بیش تر منابع، خشبیه از اهالی کوفه و یاران مختار و قائل به امامت محمد بن حنفیه بودند.
دلیل نام گذاری این فرقه به خشبیه
در مورد دلیل نام گذاری این فرقه به خشبیه هم نظریات متفاوتی وجود دارد.برخی نام خشبیه را برگرفته از کرسی چوبی ای دانسته اند که منتسب به حضرت علی علیه السلام بوده است و یاران مختار به دلیل تقدس ، آن را با خود حمل می کردند. پاره ای نیز گفته اند چون بیش تر اسلحه یاران مختار یا ابراهیم بن مالک از چوب (خَشَب) بود، خشبیه نامیده شده اند. همچنین، گفته شده است که بعضی از دوستداران زید بن علی چوب دار او را حفظ کردند، یا آن که چون زیدیان هنگام جنگ با چوب می جنگیدند، به خشبیه معروف شدند.
نام گذاری خشبیه بخاطر نحوه جنگیدن
...
wikifeqh: خشبیه
[ویکی شیعه] خَشَبیه، گروهی از قائلان به امامت محمد بن حَنَفیه بوده اند. این گروه را از فرقه های شیعه شمرده اند. خشبیه را می توان سلف فرقه کیسانیه دانست. باورهای آنها به کیسانیه نزدیک است، مثلا به بداء، تناسخ، رجعت و... باور داشته اند.
برخی، این فرقه را حسینیه نامیده اند. علت این نامگذاری سر دادن شعار، یا لثارات الحسین، در جنگ بوده است.
منصور بن معتمر، خشبیه را عنوانی برای دوستداران علی بن ابی طالب(ع) دانسته است. برخی، آن را عنوانی دیگر برای فرقه ای از زیدیه، به نام سُرخابیه (پیروان سُرخاب طبری) شمرده اند. در روایتی، خشبیه گروهی از جَهمیه خوانده شده اند. گاه نیز خشبیه را عنوانی برای یاران ابراهیم بن مالک اشتر، از سرداران مختار بن ابی عُبَید ثقفی، ذکر کرده اند که در جنگ با عبیدالله بن زیاد شرکت داشتند، اما به باور بیشتر منابع، خشبیه از اهالی کوفه و یاران مختار و قائل به امامت محمد بن حنفیه بودند.
برخی نام خشبیه را برگرفته از کرسی چوبی ای دانسته اند که منتسب به حضرت علی(ع) بوده و یاران مختار به دلیل تقدس، آن را با خود حمل می کردند.
منصور بن معتمر، خشبیه را عنوانی برای دوستداران علی بن ابی طالب(ع) دانسته است. برخی، آن را عنوانی دیگر برای فرقه ای از زیدیه، به نام سُرخابیه (پیروان سُرخاب طبری) شمرده اند. در روایتی، خشبیه گروهی از جَهمیه خوانده شده اند. گاه نیز خشبیه را عنوانی برای یاران ابراهیم بن مالک اشتر، از سرداران مختار بن ابی عُبَید ثقفی، ذکر کرده اند که در جنگ با عبیدالله بن زیاد شرکت داشتند، اما به باور بیشتر منابع، خشبیه از اهالی کوفه و یاران مختار و قائل به امامت محمد بن حنفیه بودند.
برخی نام خشبیه را برگرفته از کرسی چوبی ای دانسته اند که منتسب به حضرت علی(ع) بوده و یاران مختار به دلیل تقدس، آن را با خود حمل می کردند.
wikishia: خشبیه
دانشنامه آزاد فارسی
خَشَبیّه
(در لغت اصحاب چوب) از فرق زیدیه، عنوانی طعنه آمیز برای پیروان سرخاب طبری. اینان پس از مختار ثقفی خروج کردند و چون سلاحی نداشتند و با گرزی چوبی، که خود آن را کافرکوب نامیده بودند، می جنگیدند به خشبیه معروف شدند. از شعارهای خشبیه «یا لثارات الحسین» بود و چون درصدد خونخواهی از امام حسین (ع) برآمدند، به حسینیّه نیز شهرت یافتند. بعداً یاران ابومسلم نیز با چنین گرزهای چوبی در خراسان خروج کردند. سرخابیه نام دیگر این فرقه است و برخی کیسانیه را نیز خشبیه نامیده اند. عنوان خشبیه به چند گروهِ دیگر از یارانِ مختار و پیروان او که از موالی کوفه بودند، نیز اطلاق می شود: گروهی که پرده دار و خدمتکار کرسیِ چوبی منسوب به علی (ع) در روزگار مختار بودند؛ جماعتی که به فرماندهی ابراهیم بن مالک اشتر نخعی (از سرداران سپاه مختار) با شمشیرهای چوبی می جنگیدند؛ دسته ای که برای رهاندن محمد حنفیّه از زندان عبدالله بن زبیر با سلاح های چوبی وارد حریم خانۀ خدا شدند؛ و گروهی دیگر از شیعیان زیدی که پس از بر دارکردن زید بن علی بن حسین (ع) چوبۀ دارش را چون زیارتگاهی حفظ کردند. اینان که بعد از مرگ زید بن علی قیام کردند می گفتند ما فقط برای امام معصوم شمشیر می کشیم و چون در این عصر امامی معصوم نیست با چوب می جنگیم.
(در لغت اصحاب چوب) از فرق زیدیه، عنوانی طعنه آمیز برای پیروان سرخاب طبری. اینان پس از مختار ثقفی خروج کردند و چون سلاحی نداشتند و با گرزی چوبی، که خود آن را کافرکوب نامیده بودند، می جنگیدند به خشبیه معروف شدند. از شعارهای خشبیه «یا لثارات الحسین» بود و چون درصدد خونخواهی از امام حسین (ع) برآمدند، به حسینیّه نیز شهرت یافتند. بعداً یاران ابومسلم نیز با چنین گرزهای چوبی در خراسان خروج کردند. سرخابیه نام دیگر این فرقه است و برخی کیسانیه را نیز خشبیه نامیده اند. عنوان خشبیه به چند گروهِ دیگر از یارانِ مختار و پیروان او که از موالی کوفه بودند، نیز اطلاق می شود: گروهی که پرده دار و خدمتکار کرسیِ چوبی منسوب به علی (ع) در روزگار مختار بودند؛ جماعتی که به فرماندهی ابراهیم بن مالک اشتر نخعی (از سرداران سپاه مختار) با شمشیرهای چوبی می جنگیدند؛ دسته ای که برای رهاندن محمد حنفیّه از زندان عبدالله بن زبیر با سلاح های چوبی وارد حریم خانۀ خدا شدند؛ و گروهی دیگر از شیعیان زیدی که پس از بر دارکردن زید بن علی بن حسین (ع) چوبۀ دارش را چون زیارتگاهی حفظ کردند. اینان که بعد از مرگ زید بن علی قیام کردند می گفتند ما فقط برای امام معصوم شمشیر می کشیم و چون در این عصر امامی معصوم نیست با چوب می جنگیم.
wikijoo: خشبیه
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید