خشت زدن

لغت نامه دهخدا

خشت زدن. [ خ ِ زَ دَ ] ( مص مرکب ) پاره گل در قالب خشت زنی قرار دادن وبشکل قالب در آوردن و در آفتاب گذاردن تا خشک شود و برای ساختن بنا بکار آید. خشت ساختن. خشت مالیدن. خشت مالی کردن. تلبین. ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ) :
لاف از سخن چو در توان زد
آن خشت بود که پرتوان زد.
نظامی.
پیرهن خود ز گیا بافتی
خشت زدی روزی از آن یافتی.
نظامی.
بوفای تو که گر خشت زنند از گل من
همچنان در دل من مهر و وفای تو بود.
سعدی ( بدایع ).
- خشت در دریا زدن ؛ کار بیحاصل کردن ،کار بی فایده کردن :
نیکخواهانم نصیحت می کنند
خشت در دریا زدن بی حاصل است.
|| خشت انداختن. خشت ( اسلحه ای است ) بطرف زدن.

فرهنگ فارسی

پاره گل در قالب خشت زنی قرار دادن و آنرا بشکل قالب در آوردن و در آفتاب گذاردن تا خشک شود و برای ساختن بنا بکار آید خشت ساختن .

پیشنهاد کاربران

کار بیهوده انجام دادن
عبارت کنایی:سخنان بی ارزش گفتن
کنایه از سخن بیهوده گفتن
به زبان عامیامه
زر زدن
به قول نظامی خشت زدن کنایه از سخن بی ارزش گفتن است

بپرس