خشک بازه

لغت نامه دهخدا

خشک بازه. [ خ ُ زَ / زِ ] ( اِ مرکب ) پوست درخت. ( ناظم الاطباء ) ( برهان قاطع ). || شاخهای خشکی را گویند که از درخت بریده باشند. ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( انجمن آرای ناصری ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - شاخه های خشک که از درخت برند . ۲ - پوست درخت .
پوست درخت یا شاخهای خشکی را گویند که از درخت بریده باشند .

فرهنگ معین

(خُ. زِ ) (اِمر. ) شاخه های خشک که از درخت ببرند.

فرهنگ عمید

شاخه های خشکی که از درخت بریده باشند.

پیشنهاد کاربران

بپرس