خطیب اموی

لغت نامه دهخدا

خطیب اموی. [ خ َ ب ِ اُ م َ ی ی ] ( اِخ ) حسن بن علی بن خلف اموی. متولد بسال 514 هَ. ق. و متوفی بسال 602 هَ. ق. مکنی به ابوعلی ، ادیب و عالم به فلکیات از اهل قرطبه بود. او در قرطبه متولد شد و در اشبیلیه سکونت کرد و به آنجا درگذشت. او راست کتبی چون : «روضةالازهار» در ادب و «انواء» و «اللؤلؤ المنظوم فی معرفة الاوقات بالنجوم » و «روضة الحقیقة فی بدء الخلیقة» و «تهافت الشعراء» و غیر آن. ( از اعلام زرکلی چ 2 ج 2 ص 22 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس