خلاء
مترادف خلاء: بی هوا، پوچ، تهی، خلوتگاه
متضاد خلاء: ملا
برابر پارسی: پوچی، تهیگی
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
خلاء. [ خ َ ] ( ع مص ) تهی گردیدن آن منزل از اهل خود. منه : خلا المنزل من اهله خلواً و خلاء. || خلوت کردن کسی با مرد خود. ( از منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). منه : خلا الرجل بنفسه خلوة و خلاء. || افتادن مرد بجایی تهی که کسی بوی مزاحمت نمیکند. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). منه : خلا الرجل خلاء.
- امثال :
خلأک عاقنی لحیأک ؛ در منزل خود هرگاه که تنها ماندی ملازم حیاء خود باش. || گذشتن. رجوع به خلوة در این لغت نامه شود. || رفتن. رجوع به خلوة در این لغت نامه شود. || فرستاده شدن. ( منتهی الارب ). رجوع به خلوة در این لغت نامه شود. || اقتصار کردن بر بعض طعام. منه : خلا علی بعض الطعام خلاء. || مردن. منه : خلا مکانه خلاء و خلواً. || گرد آمدن با کسی در خلوت. منه : خلابه ( الیه ، معه ) خلواً، خلاء خلوة. || تبری کردن از کار. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). منه : خلا ( عن ، من ) الامر.
- امثال :
انامنک خلاء ؛ من از تو بری هستم و در این معنی مثنی و جمع نمیشود.
|| فرستادن. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). منه : خلا عن الشی ٔ. || تهی بودن شکم از غذا و کیلوس. ( یادداشت بخط مؤلف ). || ریشخند کردن. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). منه : خلابه ؛ ریشخند کرد بوی.
خلاء. [ خ َ ] ( ع اِ ) آب دست جای. متوضاء. کنیف. مبرز. مستراح. ( یادداشت بخط مؤلف ).
خلاء. [ خ ِ ] ( ع مص ) خل ء. خلوء. رجوع به خلوء در این لغت نامه شود.
فرهنگ معین
مترادف ها
جا، خالی بودن، جای خالی، محل، خلاء، محل خالی، پست بلاتصدی
فضای خارج از هوا یا جو زمین، خلاء، خلا، فضای خلا، فضای تهی، فضای مجوف، ظرف یا جای بی هوا
فارسی به عربی
پیشنهاد کاربران
حفره
سوراخ
سوراخ کردن
کمبود
خلاء
سوراخ
سوراخ کردن
کمبود
خلاء
خلا: وکیوم
� ( مستراح ) خلاء ← خلأ ( تهیگاه ) √
در هنگام جدای یا ب جای طلاق به کار بردن چه معنای داره
از روی هوس
خالی از عشق
پوچ
خالی از عشق
پوچ
به ذیل کلمه خلا ( فضای خالی ) نگاه کنید.
تهیگاه ( در برخی جاها با ادک چشم پوشی )
کمبود
در پارسی " تهیک " ، نسک : فرهنگ برابرهای پارسی واژگان بیگانه از ابوالقاسم پرتو .