[ویکی فقه] خَلّاد سِندی، راوی امامی قرن دوم بود.
طوسی لقبش را سندی ثبت کرده و در اسناد روایات نیز با همین عنوان ضبط شده است. از این رو، ظاهرآ ضبط آن به صورت سُدّی و سرّی تصحیف سندی است. همچنین او را با لقب بزاز خوانده اند که احتمالا از شغل او یا خانواده اش حکایت دارد.رجالیان متقدم او را کوفی دانسته اند.
بررسی هویت
نجاشی احتمال می دهد خلّاد سندی همان خلّاد بن خلف مُقری، دایی ابوسمینه محمد بن علی صیرفی، باشد.در حالی که همو ذیل عنوان ابوسمینه محمد بن علی صیرفی، این فرد را خلّادبن عیسی معرفی کرده است (که خلاد بن عیسی را پسرعموی حکم بن حکیم صیرفی دانسته است). بهبهانی این دو قول را چنین جمع کرده که نام پدر خلّاد، خلف بن عیسی بوده و در اولی با نام پدر (خلّادبن خلف) و در دومی با نام جد (خلّاد بن عیسی) یاد شده است. از سوی دیگر، طوسی از فردی با نام خلّاد بن خالد مقری یاد کرده، که ظاهرآ همان خلّاد مقری مذکور در رجال نجاشی و درنتیجه همان خلّاد سندی است. در این صورت، خلف تصحیفِ خالد و لقبش صیرفی (خلاد بن عیسی صیرفی) خواهد بود. (که اختلاف خالد و خلف را دلیل عدم اتحاد این دو دانسته است). مؤید این احتمال را می توان در کتاب های طبقات قرّاء یافت که از خلّاد بن خالد صیرفی به عنوان راوی قرائت حمزة بن حبیب ــ از قاریان هفت گانه ــ یاد شده است (که گفته با نام خلّاد بن خلف یا خلّاد بن عیسی نیز از او یاد شده است).
اساتید
گفته شده است او هم نشین سُلیم بن عیسی از شاگردان خاص حمزة بن حبیب بود و قرائت قرآن را نزد وی آموخت. ذهبی از تسلط فوق العاده وی بر قرائات قرآن حکایتی نقل کرده است. نام خلّاد در شمار اصحاب و راویان امام صادق علیه السلام آمده و او بی واسطه از آن حضرت روایت کرده است.
وضعیت وثاقت
...
طوسی لقبش را سندی ثبت کرده و در اسناد روایات نیز با همین عنوان ضبط شده است. از این رو، ظاهرآ ضبط آن به صورت سُدّی و سرّی تصحیف سندی است. همچنین او را با لقب بزاز خوانده اند که احتمالا از شغل او یا خانواده اش حکایت دارد.رجالیان متقدم او را کوفی دانسته اند.
بررسی هویت
نجاشی احتمال می دهد خلّاد سندی همان خلّاد بن خلف مُقری، دایی ابوسمینه محمد بن علی صیرفی، باشد.در حالی که همو ذیل عنوان ابوسمینه محمد بن علی صیرفی، این فرد را خلّادبن عیسی معرفی کرده است (که خلاد بن عیسی را پسرعموی حکم بن حکیم صیرفی دانسته است). بهبهانی این دو قول را چنین جمع کرده که نام پدر خلّاد، خلف بن عیسی بوده و در اولی با نام پدر (خلّادبن خلف) و در دومی با نام جد (خلّاد بن عیسی) یاد شده است. از سوی دیگر، طوسی از فردی با نام خلّاد بن خالد مقری یاد کرده، که ظاهرآ همان خلّاد مقری مذکور در رجال نجاشی و درنتیجه همان خلّاد سندی است. در این صورت، خلف تصحیفِ خالد و لقبش صیرفی (خلاد بن عیسی صیرفی) خواهد بود. (که اختلاف خالد و خلف را دلیل عدم اتحاد این دو دانسته است). مؤید این احتمال را می توان در کتاب های طبقات قرّاء یافت که از خلّاد بن خالد صیرفی به عنوان راوی قرائت حمزة بن حبیب ــ از قاریان هفت گانه ــ یاد شده است (که گفته با نام خلّاد بن خلف یا خلّاد بن عیسی نیز از او یاد شده است).
اساتید
گفته شده است او هم نشین سُلیم بن عیسی از شاگردان خاص حمزة بن حبیب بود و قرائت قرآن را نزد وی آموخت. ذهبی از تسلط فوق العاده وی بر قرائات قرآن حکایتی نقل کرده است. نام خلّاد در شمار اصحاب و راویان امام صادق علیه السلام آمده و او بی واسطه از آن حضرت روایت کرده است.
وضعیت وثاقت
...
wikifeqh: خلاد_سندی
[ویکی شیعه] خَلّاد سِندی، راوی امامی قرن دوم و از اصحاب امام صادق(ع) بود. وی از دیدگاه علمای رجال متأخر ثقه است. خَلّاد کتابی داشته که برخی از جمله ابن ابی عمیر و صفوان از آن روایت کرده اند.
شیخ طوسی لقب خلاد را سندی ثبت کرده و در اسناد روایات نیز با همین عنوان ضبط شده است. از این رو، ظاهرا ضبط آن به صورت سُدّی و سرّی تصحیف سندی است. همچنین او را با لقب بزاز خوانده اند که احتمالا از شغل او یا خانواده اش حکایت دارد. رجالیان متقدم او را کوفی دانسته اند.
نجاشی احتمال می دهد خلّاد سندی همان خلّادبن خلف مُقری، دایی ابوسمینه محمد بن علی صیرفی، باشد. در حالی که همو ذیل عنوان ابوسمینه محمدبن علی صیرفی، این فرد را خلّادبن عیسی معرفی کرده است.
شیخ طوسی لقب خلاد را سندی ثبت کرده و در اسناد روایات نیز با همین عنوان ضبط شده است. از این رو، ظاهرا ضبط آن به صورت سُدّی و سرّی تصحیف سندی است. همچنین او را با لقب بزاز خوانده اند که احتمالا از شغل او یا خانواده اش حکایت دارد. رجالیان متقدم او را کوفی دانسته اند.
نجاشی احتمال می دهد خلّاد سندی همان خلّادبن خلف مُقری، دایی ابوسمینه محمد بن علی صیرفی، باشد. در حالی که همو ذیل عنوان ابوسمینه محمدبن علی صیرفی، این فرد را خلّادبن عیسی معرفی کرده است.
wikishia: خلاد_سندی