خلق ازار

لغت نامه دهخدا

( خلق آزار ) خلق آزار. [ خ َ ] ( نف مرکب ) مردم آزار. ( ناظم الاطباء ) :
پسندیده ست بخشایش ولیکن
منه بر ریش خلق آزار مرهم.

سعدی ( گلستان ).

( خلق آزار ) مردم آزار

سگرو ( سَ ) ( ص مر. ) مردم آزار، غریب آزار.