خلق سوز

لغت نامه دهخدا

خلق سوز. [ خ َ ] ( نف مرکب ) سوزنده مردمان. آتش زننده مردم :
هفت دریا را در آشامد هنوز
کم نگردد سوزش آن خلق سوز.
مولوی.

فرهنگ فارسی

سوزنده مردمان آتش زننده مردم

پیشنهاد کاربران

بپرس