خوان یغما

لغت نامه دهخدا

خوان یغما. [ خوا / خا ن ِ ی َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خوانی باشد که کریمان بگسترانند و صلای عام دردهند و معنی آن خوان تاراج است چه یغما بمعنی تاراج باشد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( از انجمن آرای ناصری ) :
پراگنده ای گفتش ای خاکسار
برو طبخی از خوان یغما بیار.
سعدی ( بوستان ).
بر این خوان یغما چه دشمن چه دوست.
سعدی.
فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار شهرآشوب
چنان بردند صبر از دل که ترکان خوان یغما را.
حافظ.

فرهنگ فارسی

کنایه از خوانی باشد که کریمان بگسترانند وصلای عام در دهند و معنی آن خوان تاراج است چه یغما بمعنی تاراج باشد .

فرهنگ معین

( ~ِ یَ ) [ فا - تُر ] (اِمر. ) ۱ - سفره ای که برای عموم مردم بگسترانند و صلای عام در دهند. ۲ - مجازاً غارت ، چپاول .

پیشنهاد کاربران

سلف سرویس
یغما در اصل لعتی ترکی است از لغت ییغمالاماق که بعدا به یغمالاماق تغییر داده شده است. غارت نیز از این کلمه بیرون آورده شده است.
در کتاب دده قوقود، داستان دوازدهم �دیش اوغوزا یاغی اولماسی� به این رسم اشاره شده است.
خوان یغما در قدیم سفره ی بوده که برای عموم گسترانده می شده که هر کسی آزاد بوده هر چیزی از آن سفره دلش می خواسته با خودش ببرد یعنی بعد از صرف غذا هر کسی از لوازم سفره مثل: قاشق، بشقاب، و. . . حتی خود سفره را با خود می برده و در مورد مانعی برای کسی وجود نداشته.
...
[مشاهده متن کامل]

یغما در زبان ترکی از مصدر "یئغماق یا یئقماخ " به معنی جمع کردن و به خود اختصاص دادن برگرفته شده . یغما یعنی غارت کردن اموال دیگران و اختصاص دادن آن به خود که با واژه ی غارت تقریبا هم معنی است .

بپرس