خوب اواز

لغت نامه دهخدا

( خوب آواز ) خوب آواز. ( ص مرکب ) خوش صوت. خوش صدا. کسی که خوش می خواند. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( خوب آواز ) خوش صوت خوش صدا

پیشنهاد کاربران

بپرس