خوب پیکر

لغت نامه دهخدا

خوب پیکر. [ پ َ / پ ِ ک َ ] ( ص مرکب ) خوب اندام. خوش بدن. متناسب القامة :
یکی خوب پیکر کنیزک خرید.
سعدی.

پیشنهاد کاربران

بپرس