خوش خدمت. [ خوَش ْ / خُش ْ خ ِ م َ ] ( ص مرکب ) آنکه در انجام خدمت کوتاهی نکند. کنایه از مطیع. کنایه از پرکار و کاردان که کارها را موافق سلیقه صاحبکارانجام دهد. || کنایه از متملق. چاپلوس.
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - آنکه خدمت کردن بسرور خود . ۲ - نیکو رفتاری خوشرفتاری .
فرهنگ عمید
ویژگی کسی که خوب خدمت می کند و فرمان بزرگ تر خود را خوب انجام می دهد.
