خوش پیشانی

لغت نامه دهخدا

خوش پیشانی. [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) آنکه پیشانی زیبا دارد. || آنکه طالع خوش دارد. خوش اقبال. خوب طالع.

فرهنگ فارسی

آنکه پیشانی زیبا دارد یا آنکه طالع خوش دارد .

پیشنهاد کاربران

بپرس