دارابگرد

/dArAbgard/

لغت نامه دهخدا

دارابگرد. [ گ ِ ] ( اِخ ) یکی از پنج کوره ( شهرستان ) ایالت فارس در قدیم «خشکی فارس را در قدیم پنج کوره گرفته اند چون اردشیرخوره ، واصطخر و دارابجرد و شاپورخوره و قبادخوره و در هر یک چند ولایت و شهر بوده و هست. و حدود آن کورها تا ولایت عراق عجم و خوزستان و لرستان شبانکاره و بحر فارس پیوسته است ». ( نزهةالقلوب حمداﷲ مستوفی چ لیدن ص 113 ). رجوع به دارابجرد و داراگرد شود.

فرهنگ فارسی

شهری در استان هفتم ( فارس ) در جنوب دریاچه نیریز و آن مرکز شهرستان داراب است .

دانشنامه آزاد فارسی

دارابْگِرْد
شهر قدیمی (یا: دارابجرد) شهر ساسانی در استان فارس و در نزدیکی شهر داراب کنونی. هرچند دارابگرد را شهری ساسانی نامیده اند؛ اما قدمت آن به اشکانیان می رسد و در شمار شهرهای گرد و مدور اشکانی است که پیرامون آن ها حصاری خشتی چنبره می زد. در پیرامون حلقۀ دارابگرد، بازمانده های خندقی دراز و نیز ویرانه های پایه ای پل دروازه ورودی شهر به چشم می خورد. در مرکز شهر، صخره ای بلند قرار دارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس