دانش فروز

لغت نامه دهخدا

دانش فروز. [ ن ِ ف ُ ] ( نف مرکب ) فرزنده دانش. روشنی بخش علم. افروزنده و متجلی سازنده علم و فضل. || ( ن مف مرکب ) افروخته بدانش. روشن بنور معرفت. متجلی بعلم و فضل :
تا بتوان ازدل دانش فروز
دشمن خود را بگلی کش چو روز.
نظامی.

فرهنگ فارسی

فرزوند. دانش

فرهنگ عمید

فروزندۀ دانش، روشنی بخش علم و دانش، افروزندۀ علم و فضل.

پیشنهاد کاربران

بپرس