دربند شروان

لغت نامه دهخدا

دربند شروان. [ دَ ب َ دِ ش َرْ ] ( اِخ ) به کوه قبق پیوسته است و از وی جامه های پشمین خیزد. ( حدود العالم ). رجوع به دربند ( باب ، باب الابواب ) شود.

فرهنگ فارسی

به کوه قبق پیوسته است و از وی جامه های پشمین خیزد .

پیشنهاد کاربران

بپرس