درختان بهشت

[ویکی فقه] درختان بهشت (قرآن). بهشت دارای درختان گوناگون و سرسبز با سایه های دلپذیر است.
بهشت، پوشیده از درختان سرسبز و پر طراوت:•«مدهامتان:هر دو خرّم و سرسبزند!». کلمه" ادهیمام" که مصدر باب افعیلال است، از ثلاثی مجرد " دهمة" گرفته شده، و دهمة به معنای سبز پر رنگ است، به طوری که از شدت سبزی رنگش متمایل به سیاهی شده باشد (و شاید در فارسی بتوان رنگ یشمی را مصداق آن دانست)، در این جمله در وصف دو بهشت مذکور می فرماید: آن قدر سبز است که سبزیش و غرور و ابتهاج درختانش به نهایت رسیده، و برگ ها متمایل به سیاهی شده.
درختانی با سایه های دلپذیر
درختان بهشتی، پدیدآورنده سایه های دلپذیر و معتدل:•«متکـین فیها علی الارائک لایرون فیها شمسا ولا زمهریرا ودانیة علیهم ظـلــلها وذللت قطوفها تذلیلا:این در حالی است که در بهشت بر تختهای زیبا تکیه کرده اند، نه آفتاب را در آنجا می بینند و نه سرما را! و در حالی است که سایه های درختان بهشتی بر آنها فرو افتاده و چیدن میوه هایش بسیار آسان است ». کلمه" ظلال" جمع ظل (سایه) است، و منظور از نزدیکی سایه بر سر آنان این است که سایه بر سر آنان گسترده است، پس کلمه" دانیه" در خصوص این مورد هم معنای خود را دارد و هم معنای گستردگی را می دهد. و کلمه" قطوف" جمع قطف- به کسره قاف و سکون طاء- است، و" قطف" به معنای میوه چیده شده است. و" تذلیل قطوف برای آنان" به این معناست که خدای تعالی میوه های بهشتی را برای ایشان مسخر کرده، و تحت فرمان و اراده آنان قرار داده، به هر نحو که بخواهند بدون هیچ مانع و زحمتی بچینند.
درختان گوناگون
بهشت، دارای درختان گوناگون و رنگارنگ:•«ذواتا افنان:(آن دو باغ بهشتی) دارای انواع نعمتها و درختان پرطراوت است!». کلمه" ذواتا" تثنیه ذات (دارای) است، و در خصوص کلمه" افنان" دو احتمال هست یکی اینکه جمع" فن" باشد که معنای نوع را می دهد، و معنای جمله این است که: آن دو بهشت دارای انواعی از میوه ها و سایر لذات اند. و یکی دیگر اینکه جمع" فنن" یعنی شاخه تر و نرم باشد، که در این صورت معنای جمله این می شود که: آن دو بهشت دارای درختانی نرم هستند. «ذواتا افنان» به درختان رنگارنگ تفسیر شده است، به دلیل انواع میوه ها یا انواع شاخه ها و یا انواع درختان.
← درخت طوبی
...