دروغ سار

لغت نامه دهخدا

دروغ سار. [ دُ ] ( ص مرکب ) دروغگو. دروغ و ناراست بافنده :
گر حکیمی دروغ سار مباش
با کژ و با دروغ یار مباش.

اوحدی.

دروغگو دروغ و ناراست بافنده

دروغ گو، دروغ پرداز: گر حکیمی دروغ سار مباش / با کژ و با دروغ یار مباش (اوحدی: لغت نامه: دروغ سار ).

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید