دستگاه های هدایت پرواز

دانشنامه عمومی

دستگاه های هدایت پرواز ابزارهایی در کابین خلبان یک هواپیما است که با اطلاعاتی که دربارهٔ وضعیت پرواز هواپیما مانند ارتفاع، سرعت و جهت پرواز را امکان پذیر می کند. این ابزارها در شرایط دید ضعیف مانند پرواز در هوای ابری که این اطلاعات با چشم قابل ارزیابی نیست نقش اساسی ایفا می کنند.
این اصطلاح بعضاً با تسامح به عنوان مترادفی برای واژه کلی تر ابزار کابین استفاده می شود که می تواند شامل وسایل موتور و تجهیزات ناوبری و مخابرات هم بشود.
ارتفاع سنج ارتفاع هواپیما را نسبت به سطح دریا با استفاده از اختلاف فشار بین پشتهٔ کپسول خشک داخل ارتفاع سنج و فشار هوای محیط که از سامانهٔ ساکن به دست می آید نشان می دهد.
شاخص نگرش ( به عنوان یک افق مصنوعی هم شناخته می شود ) ارتباط هواپیما به افق را نشان می دهد. با این شاخص خلبان می تواند بفهمد که آیا بال های هواپیما در یک سطح هستند یا نه و این که بینی هواپیما زیر سطح افق است یا بالای آن. این یک ابزار اولیه برای پرواز است و در شرایط دید ضعیف هم مفید است.
وسیله ای برای تعیین جهت مؤلفۀ افقی میدان مغناطیسی زمین. متشکل از عقربه ای مغناطیسی است که قطب شمال یاب آن مشخص شده است و آن را چنان روی محور نصب می کنند که در صفحه ای موازی با سطح زمین، روی دایره ای افقی، آزادانه به چرخش در آید. این عقربه در راستای خطوط نیروی میدان مغناطیسی زمین قرار می گیرد و جهت گیری آن به گونه ای است که قطب شمال یاب آن قطب شمال مغناطیسی زمین را نشان می دهد. ( ← قطب نما ) . گردشگران، دریانوردان، و کسانی که به سیر و سفر می پردازند، برای تعیین مسیر و جهت حرکتشان از قطب نمای مغناطیسی استفاده می کنند، اما قطب شمال حقیقی یا قطب شمال جغرافیایی اندکی با قطب شمال مغناطیسی تفاوت دارد و بنابراین، اطلاعاتی را که از این قطب نما به دست می آید باید با جدول تصحیحات مغناطیسی یا اطلاعاتی که در نقشه های محلی علامت گذاری شده اند، اصلاح کرد. همچنین، برای بررسی جهت میدان مغناطیسی در اطراف سیمی که حامل جریان است، از قطب نمای مغناطیسی استفاده می کنند.
[ ۱] [ ۲]
عکس دستگاه های هدایت پرواز
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس