دشتی

[ویکی فقه] دشتی (ابهام زدایی). دشتی ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • محمد دشتی ، از علمای شیعه در عصر حاضر• سیدمصطفی حسینی دشتی، از علمای شیعه در عصر حاضر• ذبیح الله حکیم الهی دشتی، معروف به ذبیح الله منصوری، از نویسندگان معاصر
...

دشتی (پارسیان). دَشتی شهری از توابع بخش مرکزی شهرستان پارسیان در استان هرمزگان واقع در جنوب ایران است. این شهر از سال ۱۳۹۰ از روستا به شهر تبدیل شده است. این شهر در ۴ کیلومتری جنوب پارسیان، و در ۲ کیلومتری شمال کوه شاهین کوه واقع شده است، مردم این شهر از نژاد آریایی هستند و همگی به زبان پارسی میانه سخن می گویند. از مناطق دیدنی این شهر ساحل بسیار زیبای دستیر که محل زندگی و تخم ریزی لاک پشت های پوزه عقابی می باشدو از بکر ترین و زیبا ترین سواحل دنیا است که طول ساحل نزدیک به 6 کیلومتر می باشد و باغ ها و قله کلات سرخ که از دیر باز محل زندگی شیوخ و حاکمان منطقه بوده است
جمعیت آن در حدود ۸۰۰۰ نفر و ۱۰۰۰ خانوار می باشند که همگی از اهل سنت از شاخه شافعی هستند و به زبان پارسی میانه سخن می گویند.
کار مردم این شهر آموزش و پرورش، ماهی گیری، دامداری و کشاورزی است، گروهی برای کار و بازرگانی به آن سوی خلیج فارس می روند.
در حدود 100 خانه قدیمی وجود دارد که از سنگ و کاهگل ساخته شده است، آثار ارگی بزرگ در جنوب دهستانوجود داشت که در دوران گذشت مقر حاکم بوده است، این ارگ به نام دژ شیخ حارب بن مذکور یا کلات سرخ معروف است که در سده دوازده هم هجری قمری بنا شده است. اما متأسفانه این بنا به دلیل بی توجهی مسولین تخریب شد.
در این شهر مزارع نخیل و نخلستان های وسیعی وجود دارد. آب زیر زمینی اش شیرین است و محاصیل زراعتی مانند:گوجه فرنگی، جو و گندم، . همچنین بیش از حدود ۶۰۰ اصله نخل دیم دارد که از ثمر آن انواع خرما بدست می آید.
مناطق دیدنی
پارک کوهپایه
، سواحل شنی و صخره ای بکر"دستیر" که محل تخم گذاری لاک پشت ها می باشد دره همبنگ دره نسودو که اثاری مربوط به دوره اشکانی دارد باغ های محلی
کلات سرخ
پروژه های در حال ساخت
موزهٔ مردم شناسی توسط خیرین
زمین چمن طبیعی فوتبال
اب تصفیه کن صنعتی ( شهری )

دشتی (لارستان). روستای دشتی از توابع بخش صحرای باغ در شهرستان لارستان در جنوب استان فارس در ایران واقع شده است. دشتی، سومین روستا از روستاهای صحرای باغ است.
ساختار جمعیتی دشتی در صحرای باغ از لحاظ نفوذ بین روستاها می باشند که در حال حاضر حدود ۱۷۰۰ نفر جمعیت دارد، و تماماً از اهل سنت از شاخه شافعی هستند یعنی از پیروان امام محمد ادریس شافعی هستند. ودارای دبستان، مدرسه راهنمائی، دبیرستان دخترانه، دبیرستان پسرانه، برق، لوله کشی آب، مسجد، خانه بهداشت و مرکز بهداشتی می باشد. و تعداد دشتی ها مقیم خارج از کشور در حدود ۴۰۰۰ نفر می باشد .
زبان مردم دشتی ، لهجه دشتنی از گویش اچمی میباشد.
بعلت واقع شدن در دشت گسترده ای روستا «دشتی» نامیده شده است، همچنین گویند «دشتی» نام شخصی بوده که در این منطقه ساکن بوده و قلعه ای بنا نهاده است، این قلعه بنام «قلعه دشتی» مشهور گردیده است. اما بعضی دیگر می گویند چون در یک دشت واقع شده است، نامش «دشتی» گذاشته اند. دشتی در ۴ کیلومتری غرب روستای زروان قرار گرفته است. امروز روستای دشتی بعد از عماده ده بزرگ ترین روستاهای صحرای باغ به شمار می آید.
• برق
• لوله کشی آب
• خانه بهداشت
• بانک
• مدرسه
• مسجد
در زمان های قدیم در «دشتی» قلعه ای وجود داشته که بنام «برج خان» معروف بوده است، و به وسیله آن مردم دشتی از روستای خود در برابر یاغیان حمایت می کردند. در اوائل سلطنت نادرشاه، محمدخان بلوچ که از دست قوای نادر فراری بوده است برای کمک گرفتن از مردم صحرای باغ در «قلعه خان دشتی» جا گرفته و از مردم خواسته که ایشان در برابر هجوم سردار نادر طهماسب قلی خان با ایشان بجنگند ولی مردم قبول نمی کنند، نیروی نادر می رسد و قلعه را تسخیر می کند، آثار این قلعه بزرگ هنوز باقی مانده است. «  خان دشتی  » مردی دلاور و شجاع بود که در برابر ظلم و زور گویان خوانین منطقه پایداری می کرد که سر انجام با نقشه ای خائنانه توسط عمال حکومت وقت به شهادت می رسد. این تاریخ در بین سال های ۱۱۴۷ هجری قمری رخ داده است که نشان می دهد روستای دشتی هم مانند باقی دهاتهای صحرای باغ خیلی هم جدید نیست از آثار قدیم دشتی بعد از قلعه، آب انبار ( برکه ) شیخ عماد می باشد که در قرن هفتم هجری توسط شیخ عماد انصاری که در آن زمان در پاسخند سکونت داشته درست کرده است.

دشتی (میرآباد). دشتی، روستایی در دهستان ملکاری شرقی بخش زاب شهرستان میرآباد در استان آذربایجان غربی ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۴۷ نفر ( ۱۲ خانوار ) بوده است. [ ۱]

نام یکی از آوازهای ایرانی از متعلقات دستگاه شور. گام دشتی همان گام شور است. شاهد آن درجۀ پنجم گام شور، ایست آن درجۀ سوم گام شور، و خاتمۀ آن شاهد شور است. (منظور از گام دُوری از نت ها در فاصلۀ اکتاو، چهارم یا پنجمِ درست است که روی برخی درجات آن مقام یا گوشۀ خاصی بنا می شود و با مفهوم اروپایی گام متفاوت است). اغلب دشتی را آوازی غمناک می شناسند، ولی علینقی وزیری و سپس روح الله خالقی، شاگرد او، با ساختن آثار گوناگون نشان دادند که با این آواز زیبا غیر از اندوه و غم حالات حماسی و حتی فانتزی و کمیک را نیز می توان ابراز کرد. سرودهای جاودانه ای ایران، ساخته خالقی و ای وطن اثر وزیری ازجمله آهنگ های ملی میهنی در آواز دشتی است. شاهد دشتی خاصیت دیگری هم دارد و آن این که به مناسبت برای بیان غم و اندوه و نظیر آن ربع پرده بَم می شود و سپس به حالت اول برمی گردد که به آن نت متغیّر می گویند. این آواز بیشتر از هر جا در شمال ایران متداول است. گوشه های دشتی عبارت اند از درآمد، دشتستانی، غم انگیز، بیدگانی، چوپانی، اوج، عشاق، دیلمان، و مثنوی. بعضی گیلکی را در دشتی و برخی در ابوعطا می نوازند. برخی از دیگر آهنگ های معروف دشتی عبارت اند از ژیمناستیک موزیکال، و بستۀ دام هر دو اثر وزیری؛ موسمِ گل اثر موسی معروفی؛ از خون جوانان وطن اثر عارف قزوینی؛ زردملیجه، تمرین دشتی، در قفس، و به یاد گذشته اثر ابوالحسن صبا؛ و گریه کن اثر عارف قزوینی.