دفاع از رایش ( به آلمانی: Reichsverteidigung ) بخشی از نبردهای هوایی در جنگ جهانی دوم بود که توسط لوفت وافه در مناطق تحت سلطه آلمان به منظور دفاع از مردم و مراکز صنعتی انجام می شد. این مجموعه نبرد یکی از طولانی ترین جنگ هوایی در طول تاریخ است که نیروهای طرفین شب و روز در حال درگیری بودند.
هنگام آغاز جنگ جهانی دوم در ماه سپتامبر سال ۱۹۳۹ آلمان با بیش از ۱۰۰۰ جنگنده تک موتوره ب اف ۱۰۹ و ۲۰۰ جنگنده سنگین دوموتوره ب اف ۱۱۰ و همچنین ۱۹۷ توپ ضدهوایی سنگین و حدود ۱۵۰۰ توپ ۸۸ میلی متری ضدهوایی از حریم هوایی خود محافظت می کرد. آلمان و فیلدمارشال هرمان گورینگ، فرمانده کل لوفت وافه به اتکای این نیروی قدرتمند اطمینان بالایی از مصونیت در مقابل حملات هوایی دشمنان داشتند. به هر صورت ابتدا تصور می شد تنها لهستان در مقابل آلمان است و ۳۶ بمب افکن متوسط نیروی هوایی آن قابل چشم پوشی است. پس از ورود فرانسه و بریتانیا به جنگ با آلمان این تصورات دست خوش تغییر شد. به هر صورت ناوگان بمب افکن های منسوخ نیروی هوایی فرانسه، با وجود فاصله اندک پایگاه های آن با مراکز حساس در آلمان از جمله ناحیه صنعتی رور، نیز خطر قابل توجهی به حساب نمی آمد. با این حال نیروی هوایی بریتانیا با بهره گیری از حدود ۳۰۰ بمب افکن نوین همپدن و ولینگتون و ۱۰۰ بمب افکن قدیمی تر ویتلی در کنار ۳۰۰ بمب افکن متوسط بلنهیم، تهدید جدی تری بود. [ ۱]
به منظور اجتناب از گرفتار شدن به اقدامات تلافی جویانه لوفت وافه در اثر واردن آمدن تلفات غیرنظامی به آلمان، عملیات بمب افکن های بریتانیایی علیه آلمان از روز ۴ سپتامبر سال ۱۹۳۹ با هدف گرفتن کشتی های جنگی کریگس مارینه در دریای شمال آغاز شد. این حملات با وارد آوردن خسارت به ناوگان بمب افکن های بریتانیا به نتیجه خاصی نرسیدند. [ ۲] آلمانی ها در ابتدا در مقابله با این حملات تعدادی از هواگردهای تک موتوره ب اف ۱۰۹ خود را در در نقش جنگنده شبانه به کار گرفتند. این جنگنده ها در همکاری با نورافکن های خودی عمل می کردند. [ ۳] نخستین حمله هوایی علیه یک هدف در خاک آلمان شب ۱۹ مارس سال ۱۹۴۰ صورت گرفت. پنجاه بمب افکن ویتلی و همپدن بریتانیا پایگاه هواگردهای دریایی لوفت وافه در هورنوم در جزیره زیلت را بمباران کردند. در چند هفته آتی الگوی حملات تغییری نکرد. [ ۴]
در نهایت در پی بمباران روتردام در هلند در میانه ماه مه توسط لوفت وافه، بریتانیایی ها نیز به دستور روز ۱۵ مه وینستون چرچیل، نخست وزیر این کشور دست از اجتناب از آسیب رساندن به غیرنظامیان آلمانی در حملات هوایی خود کشیدند. [ ۴] بدین شکل، همان شب ۹۹ بمب افکن بریتانیایی راهی هدف گرفتن تأسیسات نفتی و راه آهن در ناحیه رور شدند تا بمباران راهبردی آلمان توسط متفقین رسماً آغاز شود. درحالی که با وجود خوشبینی ابراز شده از جانب فرماندهی نیروی بمب افکن های بریتانیا، بمباران های راهبردی هنوز سال ها با تصوری که از آن ها وجود داشت، فاصله داشتند. این بمب افکن ها در عملیات های شبانه مسیر خود را به درون اراضی آلمان را با ستارگان و اهدافشان را با نور ماه می یافتند. شرایط مناسب جوی هم لازمه این روش بود که البته به نفع اقدامات مقابله ای آلمانی ها نیز تمام می شد. [ ۵] آتشبارهای سنگین ضدهوایی آلمان در ارتفاع کمتر از سه هزار متر و آتشبارهای سبک خودکار ۳۷ و ۲۰ میلی متری آن در ارتفاع های پایین تأثیر بالایی علیه هواگردهای دشمن به نمایش گذاشتند. بمب افکن های بریتانیایی برای در امان ماندن از آتش این تسلیحات اقدام به پرواز در ارتفاع های بسیار بالا، حرکات زیگ زاگ یا عمل در شب های غیر مهتابی می کردند. [ ۶] درنتیجه این بمباران ها به اندازه ای بدون دقت صورت می گرفت که آلمانی ها را در شناسایی اهداف مورد نظر بریتانیایی ها به زحمت می انداخت. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهنگام آغاز جنگ جهانی دوم در ماه سپتامبر سال ۱۹۳۹ آلمان با بیش از ۱۰۰۰ جنگنده تک موتوره ب اف ۱۰۹ و ۲۰۰ جنگنده سنگین دوموتوره ب اف ۱۱۰ و همچنین ۱۹۷ توپ ضدهوایی سنگین و حدود ۱۵۰۰ توپ ۸۸ میلی متری ضدهوایی از حریم هوایی خود محافظت می کرد. آلمان و فیلدمارشال هرمان گورینگ، فرمانده کل لوفت وافه به اتکای این نیروی قدرتمند اطمینان بالایی از مصونیت در مقابل حملات هوایی دشمنان داشتند. به هر صورت ابتدا تصور می شد تنها لهستان در مقابل آلمان است و ۳۶ بمب افکن متوسط نیروی هوایی آن قابل چشم پوشی است. پس از ورود فرانسه و بریتانیا به جنگ با آلمان این تصورات دست خوش تغییر شد. به هر صورت ناوگان بمب افکن های منسوخ نیروی هوایی فرانسه، با وجود فاصله اندک پایگاه های آن با مراکز حساس در آلمان از جمله ناحیه صنعتی رور، نیز خطر قابل توجهی به حساب نمی آمد. با این حال نیروی هوایی بریتانیا با بهره گیری از حدود ۳۰۰ بمب افکن نوین همپدن و ولینگتون و ۱۰۰ بمب افکن قدیمی تر ویتلی در کنار ۳۰۰ بمب افکن متوسط بلنهیم، تهدید جدی تری بود. [ ۱]
به منظور اجتناب از گرفتار شدن به اقدامات تلافی جویانه لوفت وافه در اثر واردن آمدن تلفات غیرنظامی به آلمان، عملیات بمب افکن های بریتانیایی علیه آلمان از روز ۴ سپتامبر سال ۱۹۳۹ با هدف گرفتن کشتی های جنگی کریگس مارینه در دریای شمال آغاز شد. این حملات با وارد آوردن خسارت به ناوگان بمب افکن های بریتانیا به نتیجه خاصی نرسیدند. [ ۲] آلمانی ها در ابتدا در مقابله با این حملات تعدادی از هواگردهای تک موتوره ب اف ۱۰۹ خود را در در نقش جنگنده شبانه به کار گرفتند. این جنگنده ها در همکاری با نورافکن های خودی عمل می کردند. [ ۳] نخستین حمله هوایی علیه یک هدف در خاک آلمان شب ۱۹ مارس سال ۱۹۴۰ صورت گرفت. پنجاه بمب افکن ویتلی و همپدن بریتانیا پایگاه هواگردهای دریایی لوفت وافه در هورنوم در جزیره زیلت را بمباران کردند. در چند هفته آتی الگوی حملات تغییری نکرد. [ ۴]
در نهایت در پی بمباران روتردام در هلند در میانه ماه مه توسط لوفت وافه، بریتانیایی ها نیز به دستور روز ۱۵ مه وینستون چرچیل، نخست وزیر این کشور دست از اجتناب از آسیب رساندن به غیرنظامیان آلمانی در حملات هوایی خود کشیدند. [ ۴] بدین شکل، همان شب ۹۹ بمب افکن بریتانیایی راهی هدف گرفتن تأسیسات نفتی و راه آهن در ناحیه رور شدند تا بمباران راهبردی آلمان توسط متفقین رسماً آغاز شود. درحالی که با وجود خوشبینی ابراز شده از جانب فرماندهی نیروی بمب افکن های بریتانیا، بمباران های راهبردی هنوز سال ها با تصوری که از آن ها وجود داشت، فاصله داشتند. این بمب افکن ها در عملیات های شبانه مسیر خود را به درون اراضی آلمان را با ستارگان و اهدافشان را با نور ماه می یافتند. شرایط مناسب جوی هم لازمه این روش بود که البته به نفع اقدامات مقابله ای آلمانی ها نیز تمام می شد. [ ۵] آتشبارهای سنگین ضدهوایی آلمان در ارتفاع کمتر از سه هزار متر و آتشبارهای سبک خودکار ۳۷ و ۲۰ میلی متری آن در ارتفاع های پایین تأثیر بالایی علیه هواگردهای دشمن به نمایش گذاشتند. بمب افکن های بریتانیایی برای در امان ماندن از آتش این تسلیحات اقدام به پرواز در ارتفاع های بسیار بالا، حرکات زیگ زاگ یا عمل در شب های غیر مهتابی می کردند. [ ۶] درنتیجه این بمباران ها به اندازه ای بدون دقت صورت می گرفت که آلمانی ها را در شناسایی اهداف مورد نظر بریتانیایی ها به زحمت می انداخت. [ ۵]
wiki: دفاع از رایش