[ویکی فقه] دلالت وضعی لفظی یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای دلالت لفظ بر معنای موضوعٌ له با استفاده از قرارداد است.
دلالت وضعی لفظی عبارت است از: بودن لفظ به گونه ای که از علم به صدور آن از متکلم، علم به معنای مقصود حاصل شود. سبب دلالت لفظ بر معنا، همان وضع و اعتبار واضع و به دنبال آن، علاقه و رابطه ای است که در ذهن انسان بین لفظ و معنا به سبب علم به وضع وجود دارد.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • خوانساری، محمد، منطق صوری.• ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق).• مظفر، محمدرضا، المنطق.
۱. ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۶۱.
...
دلالت وضعی لفظی عبارت است از: بودن لفظ به گونه ای که از علم به صدور آن از متکلم، علم به معنای مقصود حاصل شود. سبب دلالت لفظ بر معنا، همان وضع و اعتبار واضع و به دنبال آن، علاقه و رابطه ای است که در ذهن انسان بین لفظ و معنا به سبب علم به وضع وجود دارد.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • خوانساری، محمد، منطق صوری.• ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق).• مظفر، محمدرضا، المنطق.
۱. ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۶۱.
...
wikifeqh: دلالت_وضعی_لفظی