دلشدگان

لغت نامه دهخدا

دلشدگان. [ دِ ش ُ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) ج ِدلشده. مردم پریشان و مضطرب : بر کران آب فرود آمدیم بی ترتیب چون دلشدگان. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 634 ). || عاشقان. شیفتگان :
از اشک دلشدگان گوهرنثار زمین
وز آه سوختگان عنبربخار هوا.
خاقانی.
آنکه از سنبل او غالیه تابی دارد
باز با دلشدگان ناز و عتابی دارد.
حافظ.
دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد
یاد حریف شهر و رفیق سفر نکرد.
حافظ.
بس تجربه کردیم درین دیر مکافات
با دلشدگان هرکه در افتاد برافتاد.
خواجه شیراز ( از آنندراج ).
رجوع به دلشده شود.

فرهنگ فارسی

جمع دلشده . مردم پریشان و مضطرب .

پیشنهاد کاربران

مصیبت دیده ها. . .
ــــــــــــــــــــ
بروح� لال ِ
محنت زدهٔ
دلشدگان ،
�نفیرتحمل.
زبیم جان
غریوان. . .
ــــــــــــــــــــــــ
سایت شعرناب
سیدیحیی

بپرس