دناء
لغت نامه دهخدا
دناء. [ دِ ] ( ع اِ ) ج ِ دنی ٔ. ( منتهی الارب ). رجوع به دنی و دنی شود.
دناء. [ دَن ْ نا ] ( ع ص ) مؤنث ادن . به معنی زن گوژپشت و اسب کوتاه دستها. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). رجوع به ادن شود.
دناء. [ دَ ن َءْ ] ( ع مص ) گوژپشت گردیدن. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید