دندان تیزه

لغت نامه دهخدا

دندان تیزه. [ دَ زَ / زِ ] ( اِ مرکب ) بقلةالمبارکه را دندان تیزه خوانند و تخم پرپهن و فرفین و به تازی معرب بکنند فرفخ خوانند و بقلةالحمقاء و رجلة. ( الابنیه عن حقایق الادویه ). تخم خرفه. رجوع به بقلةالمبارکه و خرفه شود.

فرهنگ فارسی

بقله المبارکه را دندان تیزه خوانند و تخم پر پهن و فرفین و به تازی معرب بکنند فرفخ خوانند .

پیشنهاد کاربران

بپرس