دهان گشا. [ دَ گ ُ ] ( نف مرکب ) دهان گشاینده. که دهان خود یا دیگری بگشاید. ( یادداشت مؤلف ). || ( حامص مرکب ) دهان گشادن : خیک است زنگی خفقان دار کزجگروقت دهن گشا همه صفرا برافکند.خاقانی.
