دو سفرنامه درباره لرستان

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] دو سفرنامه درباره لرستان (کتاب). دو سفرنامه درباره لرستان، شامل رساله لرستان و لرها نوشته ولادیمیر مینورسکی، و سفرنامه لرستان نوشته بارون دوبد و یادداشت هایی درباره لرستان از سیسیل جان اموندز که ترجمه آن توسط دکتر سکندر امان اللهی بهاروند صورت پذیرفته است.
در ابتدا رساله ی لرستان و لرها نوشته مینورسکی که توسط دکتر امان اللهی به از فرانسه به فارسی ترجمه شده با معرفی زندگی نامه نویسنده، توسط مترجم آغاز می گردد. سپس فهرستی از مندرجات این سفرنامه و بعد از آن متن سفرنامه شروع می گردد. در ادامه یادداشت هایی درباره لرستان، نوشته ادموندز عنوان گردیده است. در ابتدای این یادداشت، پیش گفتاری از مترجم و زندگی نامه ادموندز توسط، آقای امان اللهی و در ادامه فهرست مطالب این بخش و سپس متن یادداشت ذکر می گردد. در این یادداشت می خوانیم مسافرت ادموندز از دزفول به منگره، دره منگره، مسافرت از دزفول به بروجرد ، گزارش جاده خرم آباد، بیرانوند، بروجرد و یادداشت های مسافرت از دزفول به خرم آباد و بروجرد و در پایان این یادداشت، گزارشی از جاده کرمانشاه به خرم آباد مشاهده می گردد. در پایان سفرنامه لرستان، نوشته بارون دوبد با گفتاری از مترجم آغاز می گردد و سپس کتاب، با حواشی و توضیحاتی از مترجمین به پایان می رسد.
گزارش محتوا
مولف به معرفی سرزمین لرستان می پردازد و می گوید که در جنوب غربی ایران قرار دارد و در عهد مغول تحت عنوان لر بزرگ و لر کوچک شناخته می شد. اما از زمان صفویه به بعد منطقه لر بزرگ به بختیاری و کهکیلویه موسوم گردید. در بخشی به روزگار باستان در لرستان می پردازد. وی می افزاید که مناطقی که امروزه لرها در آن به سر می برند، مدت ها پیش از کوچ ایرانیان مسکون بوده است و دور از دسترس آشوری ها و بیشتر زیر نفوذ ایلامیان بوده است. همچنین آثار برخی از شهرهای باستانی در لرستان را بیان می دارد. از اقتصاد و غنی بودن این منطقه از نظر معادن می گوید و در ادامه به تیره های لرها و وجه تسمیه آنان اشاره می نماید. شاید علل نسبت دادن لرها به خاطر محلی باشد که موسوم به لور واقع در گردنه مانرود باشد که مربوط به خاطره شهر اللور باشد. لرها از نظر قوم شناسی مورد بررسی قرار گرفته اند. زبانشناسان، لرها را به منطقه فارس مربوط می دانند و حال آن که روایات محلی لرهای اصلی را قبایلی می داند که از مانرود آمده اند. لرها به گروه های چهارگانه ممسنی ها، کهگیلویه، طوایف بختیاری، طوایف لرستان تقسیم می شوند. در بخش بعدی مذهب و زبان لری را خاطر نشان می کند. در بخش تاریخ لرستان، از تاریخ لرستان در دو زمان صفویه و بعد از صفویه مطالبی را ذکر می کند. در بخشی دیگر اتابکان لر بزرگ و لر کوچک و سلسله آنان را یاد آور می شود.پایان این مقاله همراه است با حواشی و توضیحات مترجم، طی ۹۷ شماره.
← گزارش سفرنامه
هدف اصلی دوبد از این سفر، شناسایی مناطق بکر و کوهستانی، اما ناامن لرستان و خوزستان بوده است. سرزمینی که تا آن زمان برای مسافران اروپایی ناشناخته باقی مانده بود. در مورد علل و انگیزه های مسافرت دوبد باید گفت که هر چند سفر وی ظاهرا با انگیزه شخصی صورت پذیرفته، با این حال شیوه مسافرت وی شبیه مسافرت یک مامور سیاسی بود است، به این معنا که با اخذ فرمان های رسمی از جانب وزیر داخله خطاب به والیان، حاکمان، خوانین و نظایر این ها که موظف به تامین جان و تهیه سور و سات سفر وی شده بودند، از دروازه تهران حرکت خویش را با هدف ورود به منطقه ناشناخته و نا امن لر نشین آغاز نمود. کوشش دوبد در تهیه نقشه های جغرافیایی، حائز اهمیت است. این نقشه ها که به دلیل تبحر وی، بسیار دقیق و علمی تهیه شده بود، توانست مقدمات آشنایی اروپاییان با سرزمین بکر خوزستان و لرستان را فراهم نماید.
← توانایی های فردی دوبد
...

[ویکی نور] "دو سفرنامه درباره لرستان"، شامل رساله لرستان و لرها نوشته ولادیمیر مینورسکی، و سفرنامه لرستان نوشته بارون دوبد و یادداشت هایی درباره لرستان از سیسیل جان اموندز که ترجمه آن توسط دکتر سکندر امان اللهی بهاروند صورت پذیرفته است.
در ابتدا رساله ی لرستان و لرها نوشته مینورسکی که توسط دکتر امان اللهی به از فرانسه به فارسی ترجمه شده با معرفی زندگی نامه نویسنده، توسط مترجم آغاز می گردد. سپس فهرستی از مندرجات این سفرنامه و بعد از آن متن سفرنامه شروع می گردد. در ادامه یادداشت هایی درباره لرستان، نوشته ادموندز عنوان گردیده است. در ابتدای این یادداشت، پیش گفتاری از مترجم و زندگی نامه ادموندز توسط، آقای امان اللهی و در ادامه فهرست مطالب این بخش و سپس متن یادداشت ذکر می گردد. در این یادداشت می خوانیم مسافرت ادموندز از دزفول به منگره، دره منگره، مسافرت از دزفول به بروجرد، گزارش جاده خرم آباد، بیرانوند، بروجرد و یادداشت های مسافرت از دزفول به خرم آباد و بروجرد و در پایان این یادداشت، گزارشی از جاده کرمانشاه به خرم آباد مشاهده می گردد. در پایان سفرنامه لرستان، نوشته بارون دوبد با گفتاری از مترجم آغاز می گردد و سپس کتاب، با حواشی و توضیحاتی از مترجمین به پایان می رسد.
مؤلف به معرفی سرزمین لرستان می پردازد و می گوید که در جنوب غربی ایران قرار دارد و در عهد مغول تحت عنوان لر بزرگ و لر کوچک شناخته می شد. اما از زمان صفویه به بعد منطقه لر بزرگ به بختیاری و کهکیلویه موسوم گردید.
در بخشی به روزگار باستان در لرستان می پردازد. وی می افزاید که مناطقی که امروزه لرها در آن به سر می برند، مدت ها پیش از کوچ ایرانیان مسکون بوده است و دور از دسترس آشوری ها و بیشتر زیر نفوذ ایلامیان بوده است. همچنین آثار برخی از شهرهای باستانی در لرستان را بیان می دارد.
از اقتصاد و غنی بودن این منطقه از نظر معادن می گوید و در ادامه به تیره های لرها و وجه تسمیه آنان اشاره می نماید. شاید علل نسبت دادن لرها به خاطر محلی باشد که موسوم به لور واقع در گردنه مانرود باشد که مربوط به خاطره شهر اللور باشد.

پیشنهاد کاربران

بپرس