دوبرار

لغت نامه دهخدا

دوبرار. [ دُ ب َ ] ( ص مرکب ، ق مرکب )دومقابل و دوچندان و ضعف و مضاعف. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

دو مقابل و دو چندان و ضعف و مضاعف .

پیشنهاد کاربران

بپرس