دودمان شانگ ( چینی:商朝 ) یا دودمان یین ( 殷代 ) بر اساس منابع سنتی چین، دومین دودمان شاهی این کشور است، در حالی که دودمان شیا نخستین دودمان در روزگار قدیم چین دانسته می شود؛ با این حال با توجه به این که در مورد وجود دودمان شیا تردید وجود دارد؛ مورخان این را مسلم می دانند که دودمان شانگ نخستین دودمانی است که در اسنا تاریخی ثبت شده است. پس از دودمان شانگ، دودمان ژو در چین فرمان راندند. دودمان شانگ در حدود سال ۱۸۰۰ قبل از میلاد بنیان نهاده شد و در قرن ۱۱ قبل از میلاد سرنگون شد که در حدود ۷۰۰ سال دوام یافت. مهم ترین پایتخت های تمدن شانگ، شهرهای ژنگژو و انیانگ بودند. [ ۲]
عصر مفرغ در چین دو دستاورد مهم داشت: سیستم پیشرفته ی نوشتاری و کشف مفرغ. این فلز بسیار ارزشمند را، که در مقیاسی عظیم تولید می شد، برای ساختن سلاح، ابزار و ظروفی به کار می بردند که فقط طبقه های اشرافی برای آیین های مذهبی از آن ها استفاده می کردند. تمدن عصر مفرغ ابتدایی در چین جامعه ای سخت سلسله مراتبی بود که شاهی بسیار قدرتمند و اشراف وابسته اش آن را اداره می کردند. سلسله ی شانگ از حدود ۱۶۰۰ تا ۱۱۰۰ پ. م. در اوج بود و نخستین جامعه ای بود که، در مقیاس بزرگ، مفرغ قالبی تولید کرد. شاهان فرمانروای شانگ، که «شبه خدا» تلقی می شدند، آیین هایی برای خشنودی نیاکان و خدایانشان برگزار می کردند. مصنوعاتی که آن ها به کار می بردند از جامعه ای پیچیده حکایت می کنند. مردم دوره ی شانگ - دومین سلسله ی باستانی چین - معتقد بودند که شاه از نیاکانش قدرتی خداگونه می گیرد؛ نیاکانی که اگر ارواحشان با هدیه هایی خشنود می شدند، می توانستند به زندگی معاصر شکل بدهند. ظروف مفرغی را برای پیشکش کردن غذاها و شراب اهدایی در جریان این مراسم به کار می بردند که می توان آن ها را نمونه ی ابتدایی آیین های دولتیِ امپراتورهای بعدی چین دانست. بیشتر چیزهایی که درباره ی جامعه ی شانگ می دانیم محصول مطالعه ی نوشته هایی است که روی «استخوان های پیشگویی» کشف شده اند.
«استخوان های پیشگویی»
«استخوان پیشگویی»، که در قرن نوزدهم آن را به اسم «استخوان اژدها» که از مواد دارویی چینی بود می فروختند، در واقع استخوان کتف گاو است. پرسش هایی درباره ی آینده را روی استخوان حکاکی می کردند و بعد ابزار مفرغی داغ شده ای را روی آن می گذاشتند. بعد، تَرَک هایی را که به وجود آمده بودند تفسیر می کردند تا به پاسخ سوال برسند. اغلب، این پیشگویی ها را با اتفاق واقعی مقایسه می کردند. این استخوان ها نه تنها شواهدی حیرت انگیز درباره ی دوران شانگ هستند، بلکه نخستین نوشته های چینی هم به شمار می روند. ویژگی عمده تمدن شانگ، کتیبه نگاری بر استخوان کتف گاو است؛ باستان شناسان در اوایل قرن بیستم دریافتند که کتیبه های نگاشته شده بر استخوان ها، واژه هایی از عصر شانگ را شامل می شود. این کتیبه ها که جیا گو ون نامیده می شود، در دهکده "شیائوتون" نزدیک شهر "این" واقع است و در کتب باستانی نیز به آن اشاره شده است. استخوان های حیوانات وسیله ای برای گرفتن فال برای پادشاه بود. اکنون، در خرابه های شهر "این" جمعاً ۱۶۰ هزار قطعه استخوان یافت شده است؛ برخی از آنها کامل و برخی تکه های بدون کلمات است. همانند استخوان های حکاکی شده، ظروف مفرغی اشیای ویژه سلسله " شانگ" است که در این دوره این صنعت بسیار گسترش یافت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفعصر مفرغ در چین دو دستاورد مهم داشت: سیستم پیشرفته ی نوشتاری و کشف مفرغ. این فلز بسیار ارزشمند را، که در مقیاسی عظیم تولید می شد، برای ساختن سلاح، ابزار و ظروفی به کار می بردند که فقط طبقه های اشرافی برای آیین های مذهبی از آن ها استفاده می کردند. تمدن عصر مفرغ ابتدایی در چین جامعه ای سخت سلسله مراتبی بود که شاهی بسیار قدرتمند و اشراف وابسته اش آن را اداره می کردند. سلسله ی شانگ از حدود ۱۶۰۰ تا ۱۱۰۰ پ. م. در اوج بود و نخستین جامعه ای بود که، در مقیاس بزرگ، مفرغ قالبی تولید کرد. شاهان فرمانروای شانگ، که «شبه خدا» تلقی می شدند، آیین هایی برای خشنودی نیاکان و خدایانشان برگزار می کردند. مصنوعاتی که آن ها به کار می بردند از جامعه ای پیچیده حکایت می کنند. مردم دوره ی شانگ - دومین سلسله ی باستانی چین - معتقد بودند که شاه از نیاکانش قدرتی خداگونه می گیرد؛ نیاکانی که اگر ارواحشان با هدیه هایی خشنود می شدند، می توانستند به زندگی معاصر شکل بدهند. ظروف مفرغی را برای پیشکش کردن غذاها و شراب اهدایی در جریان این مراسم به کار می بردند که می توان آن ها را نمونه ی ابتدایی آیین های دولتیِ امپراتورهای بعدی چین دانست. بیشتر چیزهایی که درباره ی جامعه ی شانگ می دانیم محصول مطالعه ی نوشته هایی است که روی «استخوان های پیشگویی» کشف شده اند.
«استخوان های پیشگویی»
«استخوان پیشگویی»، که در قرن نوزدهم آن را به اسم «استخوان اژدها» که از مواد دارویی چینی بود می فروختند، در واقع استخوان کتف گاو است. پرسش هایی درباره ی آینده را روی استخوان حکاکی می کردند و بعد ابزار مفرغی داغ شده ای را روی آن می گذاشتند. بعد، تَرَک هایی را که به وجود آمده بودند تفسیر می کردند تا به پاسخ سوال برسند. اغلب، این پیشگویی ها را با اتفاق واقعی مقایسه می کردند. این استخوان ها نه تنها شواهدی حیرت انگیز درباره ی دوران شانگ هستند، بلکه نخستین نوشته های چینی هم به شمار می روند. ویژگی عمده تمدن شانگ، کتیبه نگاری بر استخوان کتف گاو است؛ باستان شناسان در اوایل قرن بیستم دریافتند که کتیبه های نگاشته شده بر استخوان ها، واژه هایی از عصر شانگ را شامل می شود. این کتیبه ها که جیا گو ون نامیده می شود، در دهکده "شیائوتون" نزدیک شهر "این" واقع است و در کتب باستانی نیز به آن اشاره شده است. استخوان های حیوانات وسیله ای برای گرفتن فال برای پادشاه بود. اکنون، در خرابه های شهر "این" جمعاً ۱۶۰ هزار قطعه استخوان یافت شده است؛ برخی از آنها کامل و برخی تکه های بدون کلمات است. همانند استخوان های حکاکی شده، ظروف مفرغی اشیای ویژه سلسله " شانگ" است که در این دوره این صنعت بسیار گسترش یافت.
wiki: دودمان شانگ