دودمان چینگ

دانشنامه عمومی

دودمان چینگ ( چینی: 清朝 ) دودمانی تونگوزی تبار[ ۴] با فرهنگ چینی بود که با نام های پادشاهی چینگ بزرگ، چینگ بزرگ، یا دودمان منچو نیز شناخته می شود، چهارمین امپراتوری بزرگ جهان و آخرین سلسله پادشاهی در چین بود که از سال ۱۳۴۴ تا ۱۹۱۲ میلادی بر چین حکمرانی می کرد. این دودمان با براندازی دودمان مینگ به قدرت رسید و با تشکیل جمهوری چین عمر این سلسله پایان یافت.
این سلسله توسط فردی از قبیله جورجی، طایفه آیسین - گیورو در منچوری واقع در شمال شرقی چین کنونی بنیان گذاشته شد. [ ۵] رئیس قبیله جورچن به نام نورهاچی فردی که در واقع تابع مینگ بود، در اواخر قرن شانزدهم میلادی شروع به متحد کردن خانواده های جورچن به سیستمی نظامی به نام بنرها کرد و به مرزهای مینگ، مغولان و چوسان هجوم آورد[ ۶]
سلسله چینگ برای اولین بار در سال ۱۶۳۶ توسط منچوها در منچوری ( منطقه شمال شرقی چین کنونی ) بنیان گذاری شد. در سال ۱۶۴۴ پایتخت چین در پکن توسط رهبر شورشیان لی زیچنگ تسخیر شد، این موضوع باعث شد منچوها از فرصت استفاده کنند و با شکست دادن سلسله مینگ و شورشیان، پایتخت را تصرف کنند و سلسله خود را در چین تأسیس کردند. منچوها با اتخاذ شکل حکومت مینگ، و ادامه به کارگیری مقامات مینگ، به شورش ها پایان دادند. [ ۷]
با این حال، برای تضمین کنترلشان بر دولت، سلسله چینگ اطمینان حاصل کرد که نیمی از مقامات سطح بالاتر از منچو ها باشند. آنها به رهبران نظامی چینی که تسلیم شدند، درجات اشراف اعطا کردند، و با تشکیل ارتش استاندارد سبز سازماندهی شده، ارتشی که در سرتاسر قلمروشان برای محافظت، در برابر شورش های محلی مستقر بود، پایه های دولتشان را مستحکم تر کردند. [ ۷]
این امپراتوری در قرن ۱۸ به اوج خود رسید و از آن زمان رو به افول نهاد. دوران این سلسله همزمان با آغاز مدرن سازی چین و همچنین دخالت ها و کشمکش ها با دولت های استعماری بود. آخرین پادشاه این سلسله پویی در ۱۲ فوریه ۱۹۱۲ از سلطنت خلع شد. [ ۸]
عکس دودمان چینگعکس دودمان چینگ
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس