دَوَران گری یا ورتیسیسم ( به انگلیسی: Vorticism ) یک جنبش هنری کوتاه مدت بود که در اوایل قرن بیستم در بریتانیا و تحت تأثیر حجم گرایی و آینده گری به وجود آمد. نام «ورتیسیسم» را ازرا پاوند در سال ۱۹۱۳ به این جنبش داد، اما مهم ترین هنرمند این جنبش ویندهم لوئیس بود که از یک سال قبل نیز به این سبک نقاشی می کرد.
اگرچه دوران گری از درون حجمگری درمی آمد، اما به پویایی و دیگر ملاک های آینده گری نزدیکتر بود. تفاوت اصلی دوران گری با آینده گری در شیوهٔ نشان دادن حرکات است. در دوران گری زندگی مدرن به وسیلهٔ یک سری خط کلفت نشان داده می شود که چشم را به مرکز تابلو هدایت می کنند. دیگر مشخصه های این سبک استفاده از کمان ها و زاویه های چندگانه بر سطحی تخت، به منظور پدیدآوردن تجسمی از دَوَران یا اِلقای چرخش و التهابی گرداب مانند است.
تنها نمایشگاهی که از آثار دوران گرها برگزار شد در سال ۱۹۱۵ در نگارخانه «دوره» بود. بعد از آن به خاطر جنگ جهانی اول این جنبش از میان رفت. هرچند در سال های بعد از جنگ «گورو اِکس» سعی کرد این جنبش را دوبازه زنده کند، اما نتوانست.
برای مدت کوتاهی آلوین لنگدون کابرن به این گروه پیوست. در واقع او یک سری وُرتوگراف تجربی تهیه کرد. احتمالاً اولین عکس های انتزاعی با استفاده از سه آیینه متصل به هم مانند کالیدوسکوپ تهیه شده اند. دوربین از میان این آرایش به محدوده ای که شیشه، چوب و امثال آن جای داده شده بود نگاه می کرد. [ ۱]
ورتیسیست ها مجله ای به نام بلست داشتند که یکی از پیشروان انقلاب در گرافیک شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاگرچه دوران گری از درون حجمگری درمی آمد، اما به پویایی و دیگر ملاک های آینده گری نزدیکتر بود. تفاوت اصلی دوران گری با آینده گری در شیوهٔ نشان دادن حرکات است. در دوران گری زندگی مدرن به وسیلهٔ یک سری خط کلفت نشان داده می شود که چشم را به مرکز تابلو هدایت می کنند. دیگر مشخصه های این سبک استفاده از کمان ها و زاویه های چندگانه بر سطحی تخت، به منظور پدیدآوردن تجسمی از دَوَران یا اِلقای چرخش و التهابی گرداب مانند است.
تنها نمایشگاهی که از آثار دوران گرها برگزار شد در سال ۱۹۱۵ در نگارخانه «دوره» بود. بعد از آن به خاطر جنگ جهانی اول این جنبش از میان رفت. هرچند در سال های بعد از جنگ «گورو اِکس» سعی کرد این جنبش را دوبازه زنده کند، اما نتوانست.
برای مدت کوتاهی آلوین لنگدون کابرن به این گروه پیوست. در واقع او یک سری وُرتوگراف تجربی تهیه کرد. احتمالاً اولین عکس های انتزاعی با استفاده از سه آیینه متصل به هم مانند کالیدوسکوپ تهیه شده اند. دوربین از میان این آرایش به محدوده ای که شیشه، چوب و امثال آن جای داده شده بود نگاه می کرد. [ ۱]
ورتیسیست ها مجله ای به نام بلست داشتند که یکی از پیشروان انقلاب در گرافیک شد.
wiki: دوران گری