دوغ زنه

لغت نامه دهخدا

دوغ زنه. [ زَ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) روغن گیره. مشک یا خمره که در آن ماست باآب کنند و مدتی دراز بحرکت درآرند تا کره و دوغ از هم جدا شود. ( از یادداشت مؤلف ). رجوع به مشک شود.

فرهنگ فارسی

زوغن گیره .

پیشنهاد کاربران

بپرس