دونالد وودز وینیکات

دونالد وودز وینیکات ( به انگلیسی: Donald Woods Winnicott ) پزشک و روان شناس اطفال، و روانکاو انگلیسی، که از اعضای مکتب تئوری رابطه اشیاء و تحت تأثیر ملانی کلاین بوده است. [ ۱] دونالد وودز وینیکات متولد ۷ آوریل ۱۸۹۶، در پلایموت، دوون انگلستان به دنیا آمد. وی از نظریه پردازان معروف شخصیت بود که شهرت وی در شاخهٔ نظریه روابط ابژه و روان شناسی رشد می باشد. او را با ایده هایش در مورد والدین به حد کافی خوب ( good enough parents ) ، خود حقیقی ( true self ) و خود کاذب ( False self ) می شناسند. [ ۲]
وینیکات اغلب گفته است که چیزی به عنوان یک کودک وجود ندارد، یعنی که یک کودک نمی تواند بیرون از رابطه ای با یک دایه وجود داشته باشد. رشد ثمربخش کودک بسته به مهیا سازی محیط تسهیل کننده ای توسط یک مادر «به قدر کفایت شایسته» است. واژه گزینی او در اینجا نشانگر تلاش برای احتراز از ایده آل سازی نقش مادر است. مراقبت مادرانه به قدر کفایت شایسته موجب رشد و نمو تدریجی به سوی استقلال است؛ و نبود آن می تواند به ایجاد نفس کاذبی منجر شود که با مقتضیات محیطی تبانی کرده و نفس راستین را نهان می سازد. اشتهار وینیکات به خاطر طرح تصور «ابژه انتقالی» در تفکر روان کاوانه است. این ابژه، نوعاً، شیی یا ابژه ای مادی نظیر یک پتو است که کودک تعلق عاطفی شدیدی به آن نشان می دهد. این ابژه به کودک اجازه می دهد تا از رابطه شفاهی اولیه با مادر به روابط ابژگانی راستین رو کند. این ابژه گشتاری، که حاصل نخستین تجربه کودک از چیزی است که به او تعلق ندارد، امکان تفاوت گذاری فضایی اولیه ای میان خود و غیر خود را ایجاد می کند.