دیابت بی مزه

دانشنامه آزاد فارسی

دیابت بی مزه (diabetes insipidus)
نوعی بیماری متابولیک، ناشی از آسیب دیدن نوروهیپوفیز. باعث ترشح ناکافی هورمون ضد ادرار و درنتیجه، دفع مقادیر فراوان ادرار می شود و ممکن است به کم آبی بدن منجر شود. هورمون ضد ادرار در هیپوتالاموس ساخته و از نوروهیپوفیز ترشح می شود. این هورمون باعث بازجذب آب در لوله های ادراری کلیه و درنتیجه، کاهش حجم ادرار و حفظ آب بدن می شود. کم آبی حاصل از دفع فراوان ادرار باعث احساس ضعف و تشنگی شدید می شود که گاه با اشتهای زیاد همراه است. ابتلا به دیابت بی مزه ممکن است ارثی یا اکتسابی باشد. آسیب های کلیوی نیز ممکن است حالت مشابهی را سبب شوند (دیابت بی مزه کلیوی).

پیشنهاد کاربران

دیابت بی مزه، بیماری غدد درون ریز پاتولوژیکی است که با تشنگی زیاد و تولید بیش از حد ادرار رقیق مشخص می گردد و توسط متخصص غدد می توان آن را تشخیص داد. این اختلال در اثر فقدان هورمون ادراری ( وازوپرسین یا
...
[مشاهده متن کامل]
ADH ) یا مسدودسازی عملکرد آن ایجاد می گردد. این هورمون که توسط هیپوتالاموس ترشح می شود، ذخیره آب کلیه و تولید ادرار را از طریق قابلیت تحریک بازجذب آب توسط کلیه، تعدیل می کند. دیابت بی مزه بدلیل حجم بالای ادرار دفع شده که همانند دیابت شیرین که ممکن است شامل مقادیر زیادی گلوکز باشد، به جای شیرین بودن، اساسا بی مزه است.

بپرس