دیاتسارون یا دیاتسرون ( به یونانی: δια τεσσαρον ) ، در لغت یونانی به معنی از میان چهار است و در اصطلاح به انجیل دیاتسارون گفته می شود و آن انجیلی است به روایت تاتیان سُریانی، که به زبان سریانی و حدوداً در سال ۱۵۰ میلادی نگاشته شده است. در سریانی آن را ܐܘܢܓܠܝܘܢ ܕܡܚܠܛܐ ( اونجلیون د محلطا ) می گویند به معنی انجیل آمیخته در مقابل ܐܘܢܓܠܝܘܢ ܕܡܦܪܫܐ ( اونجلیون د مفرشا ) به معنی انجیل جداشده ( اشاره به انجیل های چهارگانه ) خوانده می شود. این انجیل تا سدهً پنجم میلادی تنها انجیل مورد استفاده کلیسای آشوری بود. و در قرن پنجم به کوشش ربولا ( Rabulla ) نسخ این انجیل حذف و با انجیل های چهارگانه جایگزین شد. نسخ اصلی سریانی این انجیل از میان رفته است و تنها نقل قول هایی از آن در میان تفاسیر چند قرن بعدی یافت شده است. از دیاتسرون ترجمه ای به فارسی متعلق به سده ۱۳ میلادی موجود است. دهخدا نویسنده ( یا مترجم ) آن را ایرانی دانسته است.
ترجمه هایی از دیاتسارون به زبان های دیگر انجام شده است. از جمله ترجمه به زبان عربی توسط ابوالفرج ابن الطیب ( استادِ استادِ فلسفه بوعلی سینا ) در قرن یازده میلادی و ترجمه به زبان فارسی توسط عزالدین محمد بن مظفر در قرن سیزده میلادی که اولین ترجمه انجیل به زبان فارسی است که موجود است. دو ترجمه دیگر نیز به زبان فارسی انجام شده است. [ ۱] و در نیمه دوم سده بیستم نیز این ترجمه فارسی قدیمی به فارسی امروزی برگردانیده شد و به نام "فروغ بی پایان" منتشر گردید. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفترجمه هایی از دیاتسارون به زبان های دیگر انجام شده است. از جمله ترجمه به زبان عربی توسط ابوالفرج ابن الطیب ( استادِ استادِ فلسفه بوعلی سینا ) در قرن یازده میلادی و ترجمه به زبان فارسی توسط عزالدین محمد بن مظفر در قرن سیزده میلادی که اولین ترجمه انجیل به زبان فارسی است که موجود است. دو ترجمه دیگر نیز به زبان فارسی انجام شده است. [ ۱] و در نیمه دوم سده بیستم نیز این ترجمه فارسی قدیمی به فارسی امروزی برگردانیده شد و به نام "فروغ بی پایان" منتشر گردید. [ ۲]
wiki: دیاتسارون