دین شناسی تطبیقی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] دانش ادیان یا مطالعه علمی دین که به آن دین شناسی تطبیقی نیز اطلاق می شود، یک علم تجربی و استقرایی با روشی توصیفی و تحلیلی و با تاکید بر سیر تاریخی و مقایسه سنّت های دینی است.
دین شناسی تطبیقی را شاید بتوان مطالعه تطبیقی ادیان و یا بررسی و مقایسه ادیان بزرگ دنیا و به معنی دقیق تر، مطالعه ویژگی های مهم ادیان گوناگون جهان به شیوه کاملاً علمی و عینی و بدون پیش داوری است.
شنکایی، مرضیه، کاوش های دینی در میانه مطالعات تاریخی و تطبیقی، انتخاب، شش ۱۱۵۲-۱۱۵۴.
موضوع مشخص این رشته از علم، شناخت توصیفی و استقرایی ادیان با توجه به سیر تاریخی و موقعیت اجتماعی و محتوای فلسفی و اندیشه ای آنها است. یعنی نگرش تجربی و جامعه شناسانه به ادیان، و حاصلِ پس از تحقق آنها و بررسی مقایسه ای آنها در سطوح مختلف اعتقادی، اخلاقی و حقوقی وظیفه این رشته است.
شنکایی، مرضیه، کاوش های دینی در میانه مطالعات تاریخی و تطبیقی، انتخاب، شش ۱۱۵۲-۱۱۵۴.
هدف دین شناسی تطبیقی تنها بررسی و تطبیق غیر مغرضانه ادیان در کنار یکدیگر است تا هر چه بیشتر پیروان ادیان را به یکدیگر نزدیک نماید، نه آنکه بر نقاط ضعف یا قوت هر دین تاکید نماید. همان طور که گذشت، بدون آشنایی کامل نسبت به ادیان مورد بحث نمی توان به این هدف نایل شد؛ بنابراین گام نخست، شناخت کامل هر دین و گام بعدی در کنار هم قرار دادن نقاط مشترک و گام سوم توجه به نقاط افتراق ادیان است تا بتوان از بسیاری از اختلافات و منازعات میان پیروان این ادیان جلوگیری نمود تا آنان بتوانند در محیطی توام با آرامش و صفا در کنار یکدیگر زندگی کنند.
تاریخچه
...

دانشنامه آزاد فارسی

دین شناسی تطبیقی (comparative study of religion)
مطالعۀ انتقادی همۀ پدیده های دینی با تحلیل علمی بی طرفانه، اغلب به امید یافتن زمینه های مشترک برای حل مسائل عملی، ناشی از رقابت مدعیانِ برخورداری انحصاری حقیقت یا وحی. این اصطلاح نخستین بار در اواخر قرن ۱۹ برای نشان دادنِ آغاز مطالعۀ جدی سنت ها و عقاید غیرمسیحی، در دانشگاه های غرب به کار رفت، ولی اکنون مقبولیتش را ازدست داده است؛ زیرا اولاً حصولِ چنین مقصودی ممکن نیست، و ثانیاً از واژۀ تطبیق یا مقایسه چنین برمی آید که رقابتی بین ادیان وجود دارد. مطالعۀ ادیان را امروزه بیشتر با نام دین شناسی یا دین پژوهی می شناسند و ممکن است مطالعۀ مضمون چند دین یا مطالعۀ اختصاصی یک دین خاص را شامل شود. کهن ترین اثر ثبت شده در فلسفۀ عقاید دینی را، که پاره هایی از آن برجای مانده، کسنوفانس، حکیم یونانی، در قرن ۶پ م نگاشته است. مطالعات بعدی را در این زمینه هرودوت و ارسطو انجام دادند. در قرن ۱۷، متألهان یسوعی در چین به مطالعات تطبیقی روی آوردند. در اواخر قرن ۱۸ مدارس مبلّغان انگلیسی در کلکته به مقایسۀ کتاب مقدس با متون مقدس هندی پرداختند. کارِ چارلز داروین در تاریخ طبیعی و رشد مردم شناسی به کندوکاوهای جدیدی در باورهای دینی انجامید. دین شناسی تطبیقی اخیر و مطالعات دینی نو بر پایۀ کار کسانی مانند ماکس مولر (۱۸۲۳ـ۱۹۰۰) سانسکریت دان آلمانی تبار انگلیسی، جیمز فریزر (۱۸۵۴ـ۱۹۴۱) مردم شناس اسکاتلندی، ماکس وبر (۱۸۶۴ـ۱۹۲۰) جامعه شناس آلمانی، و میرچا الیاده (۱۹۰۷ـ۱۹۸۶) دانش پژوه رومانیایی صورت گرفته است.
پ

پیشنهاد کاربران

بپرس