دین فروز

لغت نامه دهخدا

دین فروز. [ ف ُ ] ( نف مرکب ) فروزنده ٔدین. تابندگی و روشنایی بخشنده به دین :
دو پرورده شاه بدخواه سوز
یکی دادورز و یکی دین فروز.
اسدی.
رجوع به دین فروزنده شود.

فرهنگ فارسی

فروزند. دین .

پیشنهاد کاربران

بپرس