دین مصر باستان

دین در مصر باستان یک سامانهٔ پیچیدهٔ چندخدایی بود، باورها و مراسم های مذهبی آنها جزئی از جامعهٔ مصر باستان شده بود. باور آنها این بود که خدایان بسیاری در میان آنها حضور دارند و کنترل جهان را دست دارند. مراسم های مذهبی مانند عبادت و دادن هدیه به خدایان برای این بود که لطف آنها را به سوی خود جلب کنند. مراسم های مذهبی رسمی با مرکزیت فرعون، فرمانروای مصر برگزار می شد او چنین باور داشت که به دلیل جایگاهی که دارد توان خدایی و آسمانی دارد و فرمانروایان به عنوان واسطهٔ میان خدایان و مردم اند. در آیین آنها فرعون باید برگزاری مراسم مذهبی و عبادت در مسیر دفاع از خدایان زندگی کند و برای آنها هدیه بفرستد تا خدایان نیز ماعت، نظم گیتی را برقرار کنند. منابع بسیاری پیرامون معبدسازی مصریان و مراسم های مذهبی شان در دسترس است.
افراد معمولی می توانند برای کارهای مربوط به خودشان با خدایان اندرکنش داشته باشند از آنها با دعا و عبادت درخواست کمک کنند یا آنها را به زور وادار به جادوگری کنند تا درخواست شان برآورده شود. این رفتارها جدا از مراسم های مذهبی رسمی بود اما به آنها شبیه بود. مصریان به جهان پس از مرگ باور داشتند، مراسم ویژه خاکسپاری که برگزار می شد نیز برای این بود که مطئئن شوند روح به دنیای دیگر خواهد رسید. فراهم کردن آرامگاه مناسب، کالاهای مربوط به گور و تلاش برای سالم نگه داشتن جسد همگی برای این هدف بود.
ریشه های این باورها در گذشتهٔ مصر در دوران پیش از تاریخ بود و بیش از ۳۰۰۰ سال در میان آنها رواج داشت. جزئیات این مراسم ذهبی با گذشت زمان و دگرگونی جایگاه خدایان، بالا رفتن یا کم شدن توجه به برخی خداها تغییر می کرد. برخی خداها با گذر زمان نسبت به دیگران برتری پیدا می کردند برای نمونه می توان به تغییر جایگاه رع، خدای خورشید، آمون خدای آفریننده و ایزیس که ایزدبانو بود اشاره کرد. باورهای مصریان باستان باعث ایجاد بناها و اثرات فراوان بر روی فرهنگ شد.
آنچه امروز از آن به عنوان دین در مصر باستان یاد می شود در عمل مجموعه ای از جنبه های گوناگون جامعهٔ مصر است. در زبان های مصری یک عبارت یکتا برای مفهومی که امروزه از دین سراغ داریم نداشتند. دین در مصر باستان از بخش ها و باورهای گسترده و گوناگون ساخته شده بود. ویژگی هایی که خدایان داشتند ارتباط مستقیم با برداشت مصریان از جهانی که در آن زندگی می کردند داشت. [ ۱]