دیپ پرپل

دیپ پرپل ( به انگلیسی: Deep Purple ) نام یک گروه راک انگلیسی است که کار خود را از سال ۱۹۶۸ در هارفوردشایر شروع نمود. دیپ پرپل را یکی از پیشگامانِ موسیقی هوی متال و هارد راکِ مدرن در نظر می گیرند، گرچه برخی اعضای دیپ پرپل مدعی هستند که موسیقی آن ها نمی تواند در این سبک ها دسته بندی شود. گروه در طول فعالیت خود تغییرات زیادی در ترکیب نفرات خود دیده، و بین سال های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۴ فعالیتی نداشت. ترکیب اعضای گروه مابین سال های ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۶ با عناوین مارک۱٬۲٬۳ و ۴ شناخته می شود. ترکیب مارک ۲ موفق ترین ترکیب دیپ پرپل بود به رهبری ایان گیلان ( خواننده ) و ریچی بلکمور ( گیتار ) که مابین سال های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۳ فعالیت کرد و در سال های ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۹، و دوباره در سال های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۳ احیا شد. گروه مابین سال های ۱۹۶۸ تا ۱۹۶۹ با ترکیبی که راد ایوانز به عنوان خواننده، مابین سال های ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۶ و با حضور دیوید کاوردیل به عنوان خواننده، مابین سال های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۲ و با حضور جان لین ترنر؛ موفقیت های متوسطی را بدست آورد. ترکیب کنونی گروه شامل سایمن مک براید و ایان گیلان ( خواننده ) است که تداوم بیشتری داشته است، هرچند که با بازنشستگی جان لرد ( کیبوردیست ) از گروه در سال ۲۰۰۲، ایان پیس ( درام ) تنها عضو گروه است که از ابتدای شکل گیری گروه در آن باقی مانده است. در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲، مک براید به عنوان جانشین دائمی مورس معرفی شد.
آلبوم های دپ پرپل تا کنون بیش از ۱۰۰ میلیون فروش در سرتاسر جهان داشته که ۷٫۵ میلیون آن تنها در ایالات متحده دارای تصدیدقیه است. در سال ۲۰۱۱ مجلهٔ کلسیک گیتار جایزهٔ نوآوری را به گروه دیپ پرپل اعطا کرد. در اکتبر ۲۰۱۲ دیپ پرپل نامزدِ ورود به تالار مشاهیر راک اند رول در سال ۲۰۱۳ شد. [ ۱]
آلبوم های استودیویی
• Shades of Deep Purple 1968
• The Book of Taliesyn 1968
• Deep Purple 1969
• Deep Purple in Rock 1970
• Fireball 1971
• Machine Head 1972
• Who Do We Think We Are 1973
• Burn 1974
• Stormbringer 1974
• Come Taste the Band 1975
• Perfect Strangers 1984
• The House of Blue Light 1987
• Slaves and Masters 1990
• The Battle Rages On. . . 1993
• Purpendicular 1996
• Abandon 1998
• Bananas 2003
• Rapture of the Deep 2005
• Now What  ?! ۲۰۱۳
• Infinite 2017
• Whoosh! ۲۰۲۰
• Turning to Crime 2021