راضی قزوینی

لغت نامه دهخدا

راضی قزوینی. [ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) سید راضی قزوینی. فرزند سید صالح بن مهدی بن رضا حسینی قزوینی نجفی. که با پدرش ساکن بغداد بود و خود پیش از پدر پیرش بسال 1287 هَ. ق. در مسافرت تبریز در آن شهر درگذشت. او از شعرای مشهور عصر خود بود. برخی از اشعار او در «المجموع الرائق » تألیف محمد صادق آل بحرالعلوم دیده شد. آثار او در مجموعه ها پراکنده بود، شیخ محمدبن شیخ طاهر سماوی دانشمند معاصر آن را گرد آورده و در دوبخش ( تخمیسات - قصاید ) تدوین کرده و دیباچه مفصلی بر آن نگاشته است. ( از الذریعة ج 9 قسم دوم ص 348 ).

فرهنگ فارسی

سید راضی قزوینی . فرزند سید صالح بن مهدی بن رضا حسینی قزوینی . که با پدرش ساکن بغداد بود و خود پیش پدر پیرش بسال ۱۲۸۷ ق در مسافرت تبریز در آن شهر درگذشت . او از شعرای عصر خود بود برخی از اشعار او در المجموع الرائق تالیف محمد صادق آل بحر العلوم دیده شد .

پیشنهاد کاربران

بپرس