ربا

[ویکی فقه] معامله دو کالای همجنس با زیادی دریک طرف یا قرض دادن به شرط زیادی را ربا می گویند که از آن در باب تجارت سخن گفته اند.در انتهای مقاله( بعد از منبع ) لینکی قرار داده شده که می توانید مقالات مرتبط با موضوع ربا را مطالعه بکنید.
ربا در لغت به معنای زیادی می باشد.
ربا در شرع
ربا در شرع عبارت است از زیادی یکی از دو کالای همجنس که هر دو پیمانه ای یا وزنی اند بر دیگری در معامله، یا قرض دادن مالی به شرط زیادی.
اقوال در تعریف ربا
برخی، ربا را این گونه تعریف کرده اند: بیع یا معاوضه یکی از دو عوض همجنس پیمانه ای یا وزنی در برابر دیگری با زیادی یکی از آن دو، یا قرض دادن به شرط زیادی.
مصادیق ربا
...

[ویکی شیعه] رِبا از گناهان کبیره به معنای زیادتر از اصل مال گرفتن، در متون دینی به شدت نهی شده است و رباخواران را افراد مورد لعن خداوند معرفی کرده اند. بر اساس پژوهش های باستان شناسی ربا از قرن ها قبل از میلاد وجود داشته و با رواج پول گسترش پیدا کرده است. مسأله ربا در ادیان امری مذموم قلمداد شده ولی پیروان ادیان با کاربرد حیله هایی از دیگران ربا دریافت می کرده اند. فقها ربا را به دو نوع ربای معاملی و ربای قرضی تقسیم کرده اند و آیات قرآن، روایات و اجماع علمای شیعه را مستند تحریم آن قرار داده اند. در متون اسلامی مبارزه با ظلم و ترویج کارهای نیک مانند قرض را از حکمت تحریم ربا دانسته اند. برخی فقهای شیعه برای رهایی از ربا راه هایی را به عنوان حیل ربا از جمله ضمیمه کردن جنسی دیگر به دو طرف معامله و خرید و فروش جنس ربوی با جنس دیگر، مجاز دانسته اند؛ ولی عده ای مجاز دانستن کاربرد حیل ربا را بی اعتنانی به حکم خداوند درباره ربا می دانند. فقهای امامیه با استناد به برخی روایات ربای میان زن و شوهر، ربای میان پدر و فرزند و ربای میان مسلمان و کافر حربی را از شمول حرمت ربا استثنا کرده اند. ایده بانکداری بدون ربا طرحی است که اقتصاددانان مسلمان در مواجهه با گسترش روزافزون بانک ها و ارتقای نقش آنها در نظام اقتصادی کشورهای اسلامی برای جلوگیری از انجام عملیات بانکی ربوی، مطرح کرده اند.
ربا از ریشه «ر ب و» به افزون شدن، نشو و نما کردن، سود و زیادتر از اصل مال گرفتن معنا شده است. ربا نزد فقهای شیعه تعاریف مختلفی پیدا کرده است؛ برخی مانند ابن براج در کتاب المهذب و ابن ادریس حلی در کتاب السرائر ربا را به «فروش چیزی از مکیل (با کیل اندازه گیری می شود) یا موزون (با وزن اندازه گیری می شود) به مثل خود آن چیز به صورت نقد یا نسیه در حالی که اضافه تر بگیرند.» تعریف کرده اند. این تعریف از ربا فقط ربای معاملی را در برمی گیرد به همین دلیل بیشتر فقهای شیعه تعریفی وسیع تر از ربا ارائه داده اند. ربا بر اساس تعریف آنها عبارت از «دریافت زیادی در هر معاوضه ای اعم از معاملات مکیل و موزون و یا دریافت زیادی در قرض» است. ربا از دیدگاه اقتصاددانان، تنها در قرض روی می‏ دهد. بر این اساس ربا، عِوَضی است که وام گیرنده از سودی که ممکن است از مال وام دهنده به دست آورد، به وام دهنده می‏ پردازد. به بیان دیگر ربا، قیمت پول است که به عنوان پاداش به وام دهنده داده می‏ شود. با این تعریف دایره ربا در نگاه فقهی، گسترده ‏تر از دیدگاه اقتصادی است؛ زیرا اقتصاددانان، ربا را در داد و ستدها (معاملات) جاری نمی ‏دانند.
مساله ربا مورد نهی شدید خداوند قرار گرفته به صورتی که رباخوار را مانند کسی که به جنگ خدا و پیامبر(ص) رفته، معرفی می کند. علامه طباطبایی در تفسیر آیه ۲۷۹ سوره بقره معتقد است شدتی که خداوند درباره مساله ربا و رباخواری به کار برده، درباره هیچ یک از فروع دین غیر از تبری از دشمنان خدا، به کار نبرده است. واژه ربا هشت مرتبه در قرآن تکرار شده است. در این آیات خداوند حالات رباخواران را در قیامت به کسانی تشبیه می کند که بر اثر تماس شیطان دیوانه و مجنون گشته خیر و شر خود را تشخیص نمی دهند و به عذاب خوارکننده الهی دچار خواهند شد. خداوند مال ربوی را از جمله اموالی دانسته است که فزونی نمی گیرد و برکتی در آن نخواهد بود. ربا و رباخواری در روایات نیز مورد نکوهش شدید واقع شده است. در این متون رباخوار، ربادهنده، کاتب قرارداد ربا و شاهد قرارداد را مشمول لعن خداوند دانسته است. بر پایه این احادیث ربا از مهم ترین گناهان کبیره و از پلیدترین مشاغل معرفی شده است. پیامبر اسلام(ص) گناه یک درهم ربا را مساوی هفتاد بار زنا دانسته و در دیگر روایات، رباخوار تشبیه به کسی شده که با محارمش زنا کرده است.

[ویکی الکتاب] معنی رِّبَا: نمو و زیاد شدن مال
معنی رُّبُعُ: یک چهارم
معنی لَا یَرْبُواْ: زیاد نمی شود (از"ربا" به معنی نمو و زیاد شدن مال)
معنی یَرْبُوَاْ: که زیاد شود (از"ربا" به معنی نمو و زیاد شدن مال)
معنی یُرْبِی: زیاد می کند - فزونی می دهد (از"ربا" به معنی نمو و زیاد شدن مال)
ریشه کلمه:
ربب (۹۸۰ بار)

[ویکی فقه] ربا (اقسام). ربا به معنای زیاده است که بحثی فقهی دارد.
به معنای اضافه (زیاده، افزایش) است .

معنای اصطلاحی ربا
در اصطلاح فقه اسلامی به اضافه خاصی گفته می شود که در مبادله دو کالای مثل هم که کیلی یا وزنی هستند و یا در قرار داد قرض هر نوع کالا که بدان ملتزم و پایبند می شوند، اخذ میشود.
در دین مبین اسلام، ربا یکی از گناهان بسیار بزرگ به شمار می رود و گستره حرمت آن غیر از ربا خواران شامل ربا پردازان، شاهدان و نویسندگان اسناد ربا نیز می شود.

اقسام ربا
ربا در متون فقهی بر دو نوع ربای معاملی و ربای قرضی می باشد.

← ربای معاملی
...

[ویکی فقه] ربا (فقه). معامله دو کالای همجنس با زیادی دریک طرف یا قرض دادن به شرط زیادی را ربا می گویند که از آن در باب تجارت سخن گفته اند.در انتهای مقاله( بعد از منبع ) لینکی قرار داده شده که می توانید مقالات مرتبط با موضوع ربا را مطالعه بکنید.
ربا در لغت به معنای زیادی می باشد.
ربا در شرع
ربا در شرع عبارت است از زیادی یکی از دو کالای همجنس که هر دو پیمانه ای یا وزنی اند بر دیگری در معامله، یا قرض دادن مالی به شرط زیادی.
محقق کرکی، علی بن حسین، جامع المقاصد، ج۴، ص۲۶۵.
برخی، ربا را این گونه تعریف کرده اند: بیع یا معاوضه یکی از دو عوض همجنس پیمانه ای یا وزنی در برابر دیگری با زیادی یکی از آن دو، یا قرض دادن به شرط زیادی.
عاملی جبعی، رین الدین بن علی، مسالک الافهام فی شرح شرائع الاسلام، ج۳، ص۳۱۶.
...

[ویکی فقه] ربا (مقالات مرتبط). ۱. ربا۲. ربا (اقسام)۳. مبحث ربا در سایت حوزه ۴. ربا از گناهان کبیره و استثنا ناپذیر است ۵. نظریه های بهره و ربا
...

(یا: بهره) سودی که بدهکار افزون بر اصلِ بدهی به طلبکار می پردازد و به لحاظ شرعی حرام شمرده می شود. ربا به موجب مادۀ یک قانون نحوۀ اجرای اصل ۴۹ قانون اساسی بر دو نوع است: ۱. ربای قرضی، بهره ای است که طبق شرط یا بنا بر روال، قرض دهنده از قرض گیرنده دریافت می کند؛ ۲. ربای جنسی، زیاده ای است که یکی از طرفین معامله زائد بر عوض یا معوض از طرف دیگر دریافت می کند. قانون مجازات اسلامی در مادۀ ۵۹۵، رباخواری را جرم دانسته و برای ربادهنده، رباگیرنده و واسطۀ آن ها مجازات تعیین کرده است. طبق تبصرۀ این ماده، هرگاه ثابت شود ربادهنده در پرداخت وجه یا مالِ اضافی درمانده بوده از مجازات معاف است.